Tegen het einde van mijn zwangerschap ben ik bij Zeeman de Mady onderbroeken gaan kopen. Vriendinnen hadden me aangeraden om grote onderbroeken aan te schaffen want die waren ook handig voor na de bevalling. Ik droeg ze de laatste weken van mijn zwangerschap. “Goh, dat is toch niet zo een probleem” hoor ik je denken.

Wacht, hier komt het.

Ik draag die onderbroeken nog altijd. Yup, 10 maanden na mijn bevalling draag ik nog altijd de Mady onderbroeken. En dat was niet helemaal het plan of de bedoeling. Maar ze zitten zo comfortabel en vooral ruim. En ze komen vrij hoog waardoor ik er wat overtollige kilo’s in kan wegsteken. Comfortabel shapewear als het ware.

Maar het is naast comfortabel ook lelijk en heel onsexy. Niet alleen naar mijn partner toe (die klaagt trouwens niet voor de duidelijkheid. Hij lacht me hoogstens wat uit). Maar ook voor mijzelf. Het is moeilijk om jezelf sexy of verleidelijk te voelen in zulke onderbroek.

Hoog tijd dus voor Mady om de vuilbak in te gaan. Of de doos in voor een eventuele volgende zwangerschap.

Ik heb een deal gesloten met mijn man. Zoals jullie hier al konden lezen ben ik op dieet. Voor elke kilo die ik verlies, zal er één Mady verdwijnen. Of ritueel worden verbrand.

Mama zijn, het is leren los laten… Ook je comfortabel ondergoed.

Waarom deel ik dit nu?

Dat vraag ik mijzelf ook een beetje af. Héél stiekem hoop ik dat er tenminste één iemand onder jullie mij een berichtje stuurt als “Och Annelies, trek het je niet aan. Hier is het ook zo.” Het mag ook privé. Iemand?

PS: de foto bij deze blog is nét overdreven en niet mijn onderbroek maar die van Bridget Jones 😉
PSS: er kwam een vervolg blog na de bevalling van Oscar.