Met Intersoc naar Leysin

In de zomer van 2019 gingen wij voor het eerst op vakantie naar Zwitserland met reisorganisatie Intersoc. Dat is toen zo geweldig goed meegevallen dat we dat in de winter opnieuw deden om te leren skiën en ook deze zomer trokken we dus opnieuw naar de bergen. Dit keer naar het Zwitserse bergdorp Leysin.

Het hotel

In Leysin logeer je in hotel Fabiola. In het hotel zijn geen familiekamers. Wij logeerden in twee kamers naast elkaar. De kamers zelf zijn netjes, met een balkon en uitzicht op de bergen en vrij basic.

In de zomer logeer je op basis van all inclusive. Het ontbijt, lunch en avondeten is telkens in buffet. Zoals we intussen gewend zijn is het eten bij Intersoc geweldig lekker. Elke maaltijd is anders, keuze genoeg. Er zijn ook telkens een aantal themavonden waarbij de Zwitserse raclette niet mag ontbreken.

De grootste troef van het hotel is ongetwijfeld het grote zonneterras met prachtig uitzicht. Is het buiten wat minder weer kan je terecht in twee bars.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Wat hebben we daar nu eigenlijk gedaan?

Awel, wij hebben vooral heel veel tijd samen doorgebracht. En meestal waren wij daar dus op wandel. Dat klinkt misschien een beetje saai voor de niet-wandelaars. Maar vergelijk zo een bergwandeling niet met een wandeling in het bos bij je in de buurt. Wandelen in de bergen is een totaal andere ervaring. De natuur, de omgeving, de bergtoppen, de paadjes, de koeien met hun bellen, de uitzichten, de berghutten, de stilte.

Intersoc organiseert dagelijks zelf tal van wandelingen. Dagtochten, maar ook voor-of namiddagwandelingen. Die wandelingen zijn telkens onder begeleiding van een gids in aanwezigheid van andere hotelgasten. Deelname aan die wandelingen is gratis (met uitzondering van eventuele liften die worden gebruikt) en vrijblijvend. Wij deden enkele van die wandelingen met de groep. Je hoeft dan zelf niet teveel na te denken, je kan gewoon de gids volgen en ondertussen babbelen met andere hotelgasten terwijl de kinderen samen wandelen of spelen.

Heb je geen zin om met de groep op trot te gaan of heb je een andere wandeling in gedachten? Dan kan je in de Aximfo tal van suggesties vinden om er zelf op uit te trekken.

Slecht weer of geen zin om te wandelen?

Even geen in om te wandelen of de benen wat te stijf? Er zijn gelukkig ook andere dingen te doen daar in de bergen. Wij brachten een bezoek aan de feeëngrot (Mona vond dat geweldig) en de kaasmakerij van Gruyère. Je kan ook gaan zwemmen in het dorp van Leysin of naar het buitenzwembad in Aigle. En als je dan toch in Aigle bent kan je daar wat wijntjes gaan proeven, ik kreeg daar instant Toscaanse vibes.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Op wandel

De eerste dagen gingen we met de gids mee op een verkennende panoramawandeling. Dat was direct een stevige kennismaking met de bergomgeving daar. Mijn man en ik elk met een kind in de draagrugzak, 13km wandelen bij dik 30°C. Ik wist zelfs niet dat het zo warm kon zijn in die bergen. De spits was dus meteen stevig afgebeten.

• 

• 

• 

• 

• 

Lac de Taney

Dag twee was het opnieuw zo warm en wij hadden het geniale idee om aan het Lac de Taney gaan af te koelen. Een relax dagje na de inspanning van de dag ervoor, spelen en afkoelen in het meer. Were we wrong!

Om aan dat meer te geraken moest je een stevige inspanning leveren. Of €60 aan de 4×4 taxi betalen om je boven te brengen. Ik was al moe van de wandeling van de auto naar de start van het pad. Maar onder de motiverende woorden van manlief: “Ik zie het zitten!” trokken we naar boven over het geitenpad. Als die boer met zijn geiten over dat pad naar boven geraakt, kunnen wij dat ook.

De pijl gaf aan dat het een klim van 50 minuten zou worden. Ik geef trouwens ook mee dat die tijdsinschattingen Zwitserse minuten zijn en minstens maal twee te doen voor Belgen die vlakke wegen gewend zijn. Soit, twee uur en half later klimmen over stenen en boomstronken later was ik compleet verzuurd, ik zweette me te pletter met Oscar op mijn rug en voelde mijn benen elke stap dieper en dieper inzakken. De laatste 300 meter haalde ik niet meer en hebben we dan toch de taxi tegengehouden.

Maar het meer zelf was wel echt fantastisch. Er zijn twee restaurantjes en verder is er weinig te bespeuren. Een oase van rust waar je kan genieten van het verkoelende water en de prachtige natuur. Tip: neem wel van die watersandalen mee want dat is daar geen strand gelijk bij ons. Als je jezelf echt niet kan inhouden zijn er ook nog tal van wandelingen die aan het meer vertrekken maar ik kon geen pap meer zeggen dus heb ik mij daar op mijn gat gezet.

Na enkele uurtjes in het water te spelen had ik mijn tweede adem gevonden om naar de taxi te wandelen en die naar beneden te nemen. Maar dus, wel absoluut de moeite waard. Heb je een 4×4 kan je naar boven rijden. Wanneer je kinderen al goed kunnen stappen is het nog beter en kan je tijdens je klim genieten van de prachtige uitzichten. Moet je je kinderen nog dragen, pak dan de taxi of ga naar het buitenzwembad van Aigle.

Wat ik die dag leerde: wanneer Zwitsers je tijdens je wandeling lachend zeggen: “c’est courageux” wil dat eigenlijk zeggen: “goe zot!”.

Na de eerste twee dagen hadden we dus wel onze les geleerd. De rest van de vakantie zouden de wandelingen met kinderen iets minder uitdagend zijn. Zo gingen we met de liftjes naar de top van de Berneuse om dan met de gids en de groep naar beneden te wandelen aan een gezapig tempo. Dat ging helemaal goed. En in Aigle namen we de buggy mee voor een stadswandeling door de wijngaarden.

De Glacier 3000

De brug tussen twee bergtoppen op 3000 meter hoogte had ik op voorhand al als een must aangeduid. We kozen op dag drie voor een wandeling met de gids en vijf andere hotelgasten. En dat werd een van de mooiste wandelingen van mijn leven. Dit keer lieten we de kindjes in het clubje in het hotel, voor onze én hun veiligheid.

We namen de lift naar de top van de Glacier 3000. Om dat te voet te doen zijn we (nog) niet zot genoeg. Op de top kan een wandeling over de hangbrug uiteraard niet ontbreken. Ik was helemaal in mijn element daarboven op den berg, manlief volgde met zijn hoogtevrees wat achter mij.

En daar begon het. Vanop de top begonnen we aan een afdaling van 14km. Een afdaling over ijs, sneeuw, water, rotsen en een alpenweide. De ene ‘wauw’ na de andere. Je moest op je stappen letten, maar wanneer je stil stond en rondom je keek leek je op een andere planeet te zijn. Ik kon amper bevatten dat we zulke mooie natuur op amper negen uur van onze voordeur hebben. Als je ooit in Leysin bent, doe die wandeling!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Over Karreveld

We deden later onze vakantie een tweede wandeling zonder de kindjes. Dit keer zonder de gids en met drie mensen die we in het hotel hadden leren kennen. Een wandeling over het Karreveld. Geen flauw idee trouwens vanwaar die naam komt, blijkbaar wordt het enkel zo genoemd in Intersoc termen. Dat Karreveld zijn rotsen die doen denken aan de Dolemieten en waren blijkbaar een echte must. Welle weg dus!

We namen dit keer de stoeltjeslift naar de Berneuse om van daaruit te klimmen richting Tour de Mayen. Had ik me daar efkes redelijk aan mispakt. Ik dacht die stoeltjeslift uit te komen, 100 meter te wandelen en op het karrenveld te staan. Dat bleek niet het geval. We moeten eerst een uurtje of twee klimmen langs soms smalle paadjes en steile afgronden.

Maar dan was het eindelijk tijd om aan dat Karreveld te beginnen en wat was dat opnieuw een ervaring. Weer een heel andere omgeving en ondergrond dan alles wat we tot dan hadden gezien. Het zijn kalkrotsen vol gaten en scheuren. Je moet dus constant op je stappen letten want hier wil je niet naar beneden donderen. Onderweg stopten we voor een picknick. Na een klein uurtje waren we uit Karreveld en namen we er nog de klim naar de Tour de Famelon bij.

Een welverdiende Rivella op het terras in Les fers smaakte als een engeltje op de tong om dan verder te wandelen richting hotel en de kindjes te gaan halen voor het avondeten.

Als ik ooit nog eens in Leysin ben doe ik de drietoppen tocht mee. Maar daar voelde ik me nu nog niet helemaal klaar voor. Daar beklim je de hoogste berg in de omgeving langs ladders met een afgrond naast je. Dat zag ik nog niet zitten.

Alweer een topvakantie

Zoals je hier wel kan merken hadden wij opnieuw een heerlijke vakantie in de bergen met de kindjes. Of dat geen vermoeiende vakantie is? Het is niet echt een rustvakantie, al maken we dat er voor een stuk ook zelf van denk ik. Het Intersoc concept is zo kindvriendelijk met de clubjes, aangepast eten, speelmogelijkheden, … dat je je als ouder volledig kan richten op je kinderen, de bergen, de natuur. Kortom, samen tijd doorbrengen zonder veel gedoe. Gewoon wij, frisse berglucht en heel veel plaats. Het moet niet meer zijn dan dat.

Nog vragen?

Ik krijg regelmatig vragen over de Intersoc zomervakantie. Ik probeer er hier enkele te beantwoorden.

Moet je een geoefend wandelaar zijn?

Nee je hoeft geen geoefend wandelaar te zijn. We zijn dat ook niet. Wij gaan hier in de buurt regelmatig op wandel. Maar een wandeling van enkele kilometers over de heide van Averbode is niet echt voorbereidend werk op de bergen. Je kan in de bergen wandelingen doen op elk niveau. Van (redelijk) vlak tot stijl de bergen op en alles ertussen. Wil je helemaal op de top genieten van een uitzicht zonder naar boven te moeten wandelen? Relax, er zijn mega mooie uitzichten waar je met een liftje geraakt. Comfortabele wandelkledij en stevige wandelschoenen zijn wel ten zeerste aan te raden.

Vinden die kinderen dat leuk?

Mona en Oscar zijn nog klein. Met hun vier en bijna twee jaar vinden die eigenlijk alles leuk, als ze maar bij ons zijn. Dat gaat nog veranderen, I know. Mona huilde de dagen voor vertrek omdat ze wou blijven. Voor Oscar is, zolang mama in de buurt is, alles goed. Die twee volgen ons naar het einde van de wereld.

Wat vooral leuk is voor de kindjes, is dat het allemaal gezinnen zijn in het hotel die Vlaams spreken. Veel leeftijdsgenootjes dus en ze maken snel vriendjes. De clubjes waar ze gratis naartoe kunnen zijn per leeftijdscategorie met opgeleide Vlaamse monitoren. Je kan ze dus met een gerust hart enkele uren in de club laten spelen om er zelf op uit te trekken.

Moet je alles in groep doen?

Nee. Je kan perfect je gehele Intersoc vakantie doen waar jij en je gezin zin in hebben. Je hoeft aan geen enkele activiteit deel te nemen. Ze komen je daar niet van je stoel halen om mee op wandel te gaan. Wil je er zelf op uittrekken maar kan je wat hulp gebruiken kan je terecht bij de gidsen en andere medewerkers voor handige tips. Wil je liefst met een gids mee kan je je inschrijven voor een van de vele georganiseerde wandelingen. Je moet dus niets, maar alles kan.

Is het iets voor ons?

Als je zweert bij een tiendaagse zon zekere all-in vakantie aan het strand, wel dan is het misschien niet je ding. Mag het iets actiever zijn in prachtige natuur waar heel het gezin van kan genieten? Dan moet je het toch eens overwegen. Het zijn voor ons de vakanties met de mooiste herinneringen.

Wil je meer weten over Intersoc kan je contact opnemen met de organisatie. Al mag je ook je vragen of eventuele bedenkingen aan mij stellen. In mijn Instagram hoogtepunt ‘Leysin 20’ kan je onze reis herbeleven.