“Echt, alsof dit jaar een jaaroverzicht nodig heeft.” Ik hoor het jullie denken tot hier. 2020 was een, euhm, speciaal jaar. Misschien niet direct het jaar waar ik moet op terugblikken. Maar traditiegetrouw wil ik toch even stilstaan, terugblikken, vooruitblikken. Ik weet nog niet echt welke richting deze blog zal uitgaan.

Coronajaar

Het was 12 maart, donderdagavond. Wij waren net terug van onze skivakantie in Zwitserland. Van Corona was daar weinig of niets te bespeuren. Terwijl in België de eerste ongerustheid de pers haalde stonden wij met zestig bij elkaar gepakt in een skilift.

Die donderdagavond was het persconferentie. De regering kondigde strikte maatregelen af. De scholen zouden sluiten, thuiswerk werd aanbevolen, horeca ging dicht, … Ik zat met angstzweet in de zetel. Drie weken thuis blijven met mijn man en kinderen. Drie weken! Drie weken die kinderen entertainen én werken. Drie weken!

Wist ik toen veel dat die drie weken eigenlijk vier maanden zouden worden en eigenlijk min of meer een klein jaar. Achteraf bekeken had ik voor die drie weken niet zo moeten stressen. Ik had voor die drie weken getekend.

Oh dear, what a year.

2020, zo een mooi rond getal, was eigenlijk een behoorlijk kakjaar. Hoe positief en flexibel je ook met heel het Corona gebeuren omging, alles werd erdoor overschaduwd. Heel veel plannen vielen in het water. De bewegingsvrijheid beperkt, onze sociale contacten werden verboden. Geen impulsieve beslissingen of spontaniteit meer. De agenda die ik anders zo vol plan met playdates, uitstapjes en brunch’kes was het merendeel van 2020 gewoon leeg.

2020 was zwaar. En dan hebben wij het eigenlijk nog getroffen. Geen zieken hier, we waren zelfs nooit zo gezond denk ik. Een huis met een tuin, speelgoed. Een warm en veilig nest, alles wat we zelf en de kinderen nodig hebben om een lockdown in het grootste comfort door te komen. Maar zelfs in die ‘we mogen eigenlijk niet klagen’ modus was het een zwaar jaar.

Maar het was niet allemaal kommer en kwel

Een mens past zich aan. Ook aan afstand houden en mondmaskers dragen. Had me dat een jaar geleden gezegd en ik had eens goed gelachen. Omdat het moet, er geen keuze was en dan maken we er het beste van.

Doordat die agenda plots leeg viel kwam er wel ruimte voor andere zaken. Onthaasting, stilstaan. Genieten van het thuis zijn, het niets doen en het niet per se altijd iets willen doen. We waren meer dan ooit aangewezen op elkaar als gezin. We zochten de ruimte op, buitenlucht, de natuur. Nooit eerder wandelden en fietsen we zoveel als in 2020. We ontdekten prachtige plekken in onze eigen achtertuin waar we zonder Corona nooit zouden terecht gekomen zijn. Een lesje dankbaarheid kwam er dus ook.

Terwijl vele mensen hun vakantie of zelfs meerdere vakanties in het water zagen vallen hadden wij het geluk toch overal net op tijd te zijn. We gingen skiën in Zwitserland, wandelen in Zwitserland in de zomer en nog een weekje naar Portugal. Elke keer met heel veel geluk want enkele dagen na onze thuiskomst zou het een rode bestemming worden.

Wat mag 2021 brengen?

2020 was een uitzonderlijk jaar op vele vlakken. Ik heb gevloekt en gehuild maar ook veel gelachen en genoten. Niet helemaal een jaar om snel te vergeten, maar in elk geval geen om opnieuw te beleven.

Dus wat mag 2021 brengen? Liefst geen 2020 meer. Ik besef uiteraard ook wel dat een nieuw jaar niet betekent dat we dit hele gedoe achter ons kunnen laten. Maar ik leef nu toch op hoop op een ietwat normalere zomer en een drukke feesttafel met eindjaar. Hoop doet leven zeker …

Wat wens ik mijzelf en jullie toe?

Laat ons beginnen met het grootste cliché aller tijden maar eentje wat oh zo waar is. Ik wens jullie een goede gezondheid. Een goede gezondheid is zo belangrijk en vaak besef je dat pas als het minder goed gaat.

Ik wens jullie liefde. Liefde om te geven en te krijgen. Zie elkaar graag en spreek dat ook uit. Wees zeker dat je geliefden weten dat je ze graag ziet.

Ik wens jullie dankbaarheid. Je kan altijd meer willen. Meer geld, meer verlof, een groter huis, verdere reizen. Maar kijk ook naar wat je al hebt en wees daar dankbaar voor.

Ik wens jullie een open blik. Eentje die verder kijkt dat wat je kent. Een blik die open staat voor nieuwe dingen en ontdekkingen.

Ik wens jullie durf. Durf om te proberen, te dromen, te veranderen, te proeven en te doen.

Ik wens jullie moed. Moed om de dingen die minder goed lopen op te vangen en te dragen.

Ik wens jullie tijd. ‘No amount of money ever bought a second of time’ zei Iron Man. En hij heeft gelijk.

Op 2021. Op een goede gezond. Op meer vrijheid. Op minder Corona.
Op tijd.