Afgelopen zomer gingen wij voor het eerst op vakantie met reisorganisatie Intersoc. We gingen voor tien dagen naar St. Moritz in Zwitserland. Die reis was in alle aspecten fantastisch. De natuur, de activiteiten, de sfeer en de organisatie waren top. Toen Intersoc ons uitnodigde om in de winter te komen skiën moesten we geen twee keer nadenken

Maar we hebben dat nog nooit gedaan

Enfin, jawel. Want ik was dus van mijn leven nog niet gaan skiën. Ik dateer uit de periode dat wij op bos- en zeeklasse gingen. En met vier kinderen thuis was een skivakantie wat te kostelijk gok ik. Ook mijn man had nog nooit op latten gestaan.

Waren wij niet te oud om dat te leren? Ik ben wel sportief, maar niet heel handig. Mijn man is handig, niet zo sportief. Maar we kregen de mogelijkheid om les te volgen en vooral voor Mona zou het leuk zijn om al op zo een jonge leeftijd kennis te maken met de skies. Een jaar of dertig vroeger dan mij.

Opnieuw naar Zwitserland met Intersoc

Op 29 februari was het dan zover. De auto volgeladen vertrokken we opnieuw richting Zwitserland. Deze keer naar Zinal. We kozen voor een Oekkie-vakantie. Met zo een formule ga je met vakantie buiten de schoolvakantie (wat met onze kindjes nog kan). In die periode is de animatie afgestemd op de 0 tot 6 jarige. Verder geniet je van alle goede zorgen en service die we van Intersoc intussen gewend waren.

Hotel Les Diablons

We verbleven een week in hotel Les Diablons. Een mooi Intersoc hotel op enkele minuten stappen van de skilift.

Ik val wat in herhaling met mijn blogpost over onze zomervakantie, maar er is werkelijk niets aan te merken op de service van Intersoc. Aan alles is gedacht en dat maakt het een zeer interessante formule voor gezinnen met jonge kinderen.

Wie mij wat volgt weet dat ik nogal wat gewend ben op vlak van eten. Maar eerlijk, we hebben geen enkele keer slecht gegeten. ’s Morgens, ’s middags en ’s avonds kan je telkens aanschuiven aan een uitgebreid en zeer gevarieerd buffet. Voor de allerkleinste is er fleswater, groenten- en fruitpap. Voor de iets grotere kindjes een aangepast buffet. Ook met kinderstoelen, bestek of slabben moet je niet sleuren, alles is voorzien.

Voor de kinderen zijn er de kinderclubjes en avond animatie. Ik kom daar straks nog even op terug met een voorbeeld van een dagindeling.

Op 11 april is er in het Intersoc hotel een zware brand uitgebroken. De linkervleugel van het hotel zal moeten worden heropgebouwd.

  • Mona in het restaurant
  • Oscar kon het eten ook smaken
  • Het enige wit deken waar hij zonder huilen op ging
  • De animatie, waarmee Mona elke dag afsloot. Spelen, zingen, dansen,… Ze genoot.

Mona op de latten

Voor Mona was het met haar bijna vier jaar de eerste ski kennismaking. We waren vooraf wat bezorgd. Want Mona alleen in een klasje waar ze niemand kent op een vreemde locatie… We hadden onze bedenkingen. We hadden haar op voorhand wat voorbereid en uitgelegd dat het was zoals de zwemles. Ze moest dan even met de juffen naar de les en na de les zouden wij haar komen halen.

Met een klein hartje maar in mega schattige ski outfit zetten we haar de eerste dag af in het skilokaal. Onze zorgen bleken nergens voor nodig te zijn. Mona was enthousiast en dat zou de hele week zo blijven.

Mona kreeg elke namiddag les van 13u tot 15u30. Ze zat in een skiklasje met leeftijdsgenootjes, twee super lieve juffen en ze had al snel een vriendinnetje gemaakt. De eerste dagen brachten ze door op de oefenpiste aan het hotel. Op dag 5 ging ze met de lift naar de piste bovenop de berg.

Wij hadden altijd samen met Mona les en ik heb haar dus pas zien skiën toen ze de laatste twee dagen ook boven op de berg les had. Ik hoef je niet te vertellen hoe trots ik was toen ik haar naar beneden zag glijden in frietjes en zag stoppen met een pizzapunt.

Nee Mona kan nog niet skiën. Dat was ook de bedoeling niet. Het is vooral een kennismaking met de latten en het gevoel. Maar ze vond het helemaal geweldig en vroeg al meermaals wanneer we opnieuw naar de sneeuw zouden gaan.

Mona in skioutfit, op latten, de après-ski en met medaille

Maar dan, moeder en vader op de latten

Mona was dus vrij snel vertrokken. Nu wij nog. Ik had er eigenlijk best wel wat vertrouwen in. Tot ik de eerste dag zat te sukkelen om die skibotten aan te krijgen. Ik voelde me zo benauwd in die lompe botten dat de moed me letterlijk in de schoenen zonk. Maar bon, ik was daar nu. Ik kon het maar beter proberen.

We waren in een groepje van vijf volwassenen onder leiding van skileraar Luc van de Zwitserse skischool. De kinderen krijgen trouwens allemaal les in het Vlaams van Intersoc skimonitoren. Wij kregen les in een soort Frans-Engels.

Ik was voorbereid op het ergste. Ik zag mijzelf mijn benen al breken of vlotjes de ravijn induiken. Maar die eerste uren op latten vielen veel beter mee dan verwacht en de toon was gezet. Ik vond het geweldig plezant.

Op dag één van de les stonden we samen met de zesjarige op de kinderpiste. Op dag drie gingen we de rode piste af. Niet vlotjes. Maar we zijn beneden geraakt. We hadden prachtig weer en doordat we buiten het seizoen waren waren de pistes quasi leeg en dat zijn prima omstandigheden voor beginnende skiërs. Naar het schijnt.

Op woensdag brachten we zowel Mona als Oscar in de voormiddag naar het clubje en gingen wij met z’n tweetjes skiën, zonder leraar Luc.

Ik was dus niet te oud om te leren skiën. Mijn man had iets meer tijd nodig maar ging op het einde van de vakantie ook vlotjes naar beneden. Ik ben maar een keer of vijf gevallen. Waarvan twee keer van zo een pannenkoekenlift en twee keer gezicht eerst in de diepsneeuw. Eén keer ben ik redelijk goed gevallen en dat heb ik tot een twee weken na de reis nog gevoeld. Maar dus geen gebroken botten en om de ravijn in te gaan moest je al serieus sukkelen.

  • Genieten van een voormiddag skiën met ons tweetjes. Dat uitzicht!

Een dag op skivakantie

Een Intersoc zomer- of wintervakantie is wel een groot verschil. In de zomer ligt de focus vooral op wandel- en fietstochten of de omgeving met de wagen verkennen. Onze auto is de parking niet afgeweest en hoewel er wel enkele winterwandelingen worden georganiseerd ligt de focus uiteraard op het skiën. Zo zagen onze dagen er ongeveer uit:

  • Onze kindjes waren altijd zeer vroeg wakker en dan gingen we samen ontbijten
  • De voormiddag brachten we altijd samen door. Dan gingen we wandelen of sleeën. Of zwemmen in het zwembad aan het hotel.
  • Na de lunch was het altijd even rushen. Oscar ging om 13u naar het clubje, Mona moest op hetzelfde uur klaarstaan in ski outfit in het skilokaal in het hotel en wij moesten zelf om 13u30 boven op de berg klaar staan voor de les. Dat was altijd een pittig half uurtje maar het is wel elke keer gelukt.
  • Omstreeks 16u waren wij weer aan het hotel. Dan gingen we Oscar halen en nog wat spelen in de sneeuw met Mona tijdens de après ski.
  • Na de après-ski zwierden we iedereen onder de douche en probeerden we rond 17u40 in het theater te zijn voor deel één van de Nellie & Cezar show.
  • Om 18u gingen we eten. Mona liep wat heen en weer tussen het eten, de show en de film die ze vertonen. Meestal samen met haar vriendinnetje.
  • Om 19u ging er dan iemand van ons naar boven met Oscar. Mona keek het tweede deel van de show om vervolgens ook te gaan slapen.
  • Wanneer beide kindjes in bed lagen gingen wij nog iets drinken in de bar of namen we deel aan de avondanimatie. We hadden een babyfoon app op de iPhone en we schreven ons in voor de schoentjesdienst.
  • Met wat geluk haalden we 22u. Want zo een wintersportvakantie is behoorlijk vermoeiend.
  • Sneeuwpret
  • Zwemmen!

Had Oscar nu eigenlijk iets aan die vakantie?

Oscar was op het moment van de vakantie een zestien maanden. Te klein om te leren skiën dus. Maar zeggen dat hij niets aan de vakantie heeft gehad zou ook echt niet kloppen. We hebben die week heel veel tijd doorgebracht (ook ’s nachts, die berglucht deed hem niet beter slapen). In de namiddag werd hij gedurende een drietal uurtjes in de watten gelegd door de ontzettend lieve meisjes in het clubje. Hij zal zich deze reis niet herinneren maar hij heeft toch veel gelachen en plezier gemaakt. Ik zie hem over een twee jaar al naar beneden glijden met zijn zus.

Eerlijk is eerlijk. Oscar vond de sneeuw absoluut niets. Wie zat te wachten op winterpret met Oscar of een schattige slee-foto blijft op de honger zitten. Oscar heeft altijd wat tijd nodig om te wennen. Dat was met een zwembad ook het geval maar intussen springt hij in ware baywatch stijl het bad in. Sneeuw was oké om met de buggy door te gaan of over gedragen te worden. Van zodra hij de sneeuw raakte zette hij het op een dramatisch huilen.

  • Not amused
  • Op wandel

Voor herhaling vatbaar?

Ja! Absoluut! Tegen de verwachtingen in vond ik skiën heel erg fijn. De omgeving is schitterend, de stilte en de concentratie op die skies. Je hebt echt even geen tijd of ruimte om ook maar aan iets anders te denken. Doe je dat wel, lig je naast de pannenkoekenlift. Ik kan me inbeelden dat het alleen maar leuker wordt naarmate je de techniek beter onder de knie hebt. We zouden dus heel graag terug gaan skiën. We zouden wel opnieuw les nemen.

En we zouden opnieuw kiezen voor Intersoc. Werkelijk alles is voorzien om het voor gezinnen met kinderen zo aangenaam mogelijk te maken. Zowel voor de ouders als voor de kinderen.

Een zomervakantie zit er voor de zomer van 2020 misschien niet in. Maar dat is een reden te meer om misschien al wat vroeger beginnen te dromen van een skivakantie. Twijfel je nog? Probeer het! Trust me, als ik dat kan, kan jij dat ook. Moest je toch nog ergens vragen over hebben, stuur me gerust een berichtje en ik doe mijn best je zo goed mogelijk verder te helpen!