Op belangrijke momenten in hun leven richt ik mij tot de kindjes met een brief. Mona heeft er intussen al enkele op haar naam staan, voor Oscar zitten we nog in het prille begin. Ik schreef hem een brief voor zijn geboorte. Vandaag, de dag van zijn eerste verjaardag, is het opnieuw aan hem. Omdat ik weinig tradities heb, maar deze is er eentje die ik in ere wil houden.
Brief aan Oscar op zijn eerste verjaardag
Lieve Oscar,
Één jaar. Ik kan het eigenlijk niet goed bevatten. Hoewel het een pittig jaar was lijkt het in een vingerknip voorbij gevlogen. Maar je houdt van snelheid, dat werd al duidelijk vanaf je entrée op deze wereld.
Rotsvast was ik ervan overtuigd mijn uitgerekende datum van 18 oktober niet te halen. Ik en iedereen in mijn omgeving. Je zus had zich mooi aan haar datum gehouden en ik kom graag op tijd. Je liet op je wachten. Maar eens je besloten had dat je moment daar was, kon het niet snel genoeg gaan. Eén uur en eenenveertig minuten zaten er tussen het breken van mijn vliezen en de woorden van de vroedvrouw (de gynaecoloog was te laat): “doe je ogen open. Neem hem maar aan”.
Instant verliefd. Tot over mijn oren.
Dat gevoel dat ik die eerste seconde bij je had is sindsdien niet meer weggegaan. Integendeel. Het groeit nog elke dag. Je nam je plekje in ons gezin meteen in. Alsof het altijd zo was geweest.
Maar verdekke wat ik heb ik al gevloekt op je. Want je bent niet de makkelijkste. Oké, je zus, dat is ook een karakter. We hadden het dus wel wat kunnen zien aankomen. Maar je moet niet onderdoen. En dan druk ik het nog zacht uit.
Die nachten… Oh Oscar, die nachten. Eén jaar Oscar betekent ook één jaar zonder deftige nachtrust. Mama en papa zijn moe lieve vriend. Heel moe. En ja, dan durf ik al eens zeggen dat ik je ga verkopen. Maar geen zorgen, ik ga dat nooit echt doen. Hoogstens eens uitlenen misschien.
Je groeide op een jaar tijd uit van een rustige baby tot een pittige, euhm, peuter is dat nu zeker? Je laat je niet doen. Als je zus iets van je afneemt ga je het gewoon terug halen. Is het niet met je zin, is dat niet te negeren. Wat kan je je boos maken. Je zet je eerste wiebelige stapjes, kruipt overal op en als er een deur open staat ben je weg. Kleine Rambo noemt je zus je.
Die zus… Tja. Ze is enthousiast hé? Ze gedraagt zich als een mini-moedertje. Een echte grote zus. Ik heb nu al medelijden met je toekomstige lieven. Maar je moet niet doen alsof je het niet graag hebt, want je bent constant naar haar op zoek en je kruipt er elke keer opnieuw terug naartoe.
Jullie zien elkaar graag. Jullie gaan voor elkaar door een vuur. Maar ik ben er zeker van dat jullie ook veel ruzie gaan maken. En zulke twee karakters samen… Ik houd mijn hart al vast.
Eén jaar, één jaar!
Ik genoot van je platte baby periode. Enorm hard. Maar ik geniet nog meer van je te zien groeien, leren en dat persoontje te ontdekken. Je bent ontzettend lief, een echte knuffelman, ne pakman.
Één ‘aaaaaaa’ met je hoofdje op mijn schouder en ik vergeet voor even hoe moe ik ben.
Één blik in die deugenieten ogen van je en ik vraag me al af wat je volgende avontuur gaat zijn.
Één ‘Oscar de woscar’ van van je zus die enthousiast naar je toeloopt en mijn hart ontploft.
Ik ben niet altijd de perfecte mama voor je geweest. Ik doe en zeg soms ook dingen die anders hadden gekund. Ik ga je niet kunnen beloven het in je nieuwe levensjaar foutloos te doen. Ik ga dat zelfs niet proberen. Ik leer nog elke dag bij. Maar weet dat ik jou en je zus ontzettend graag zie. En die liefde voor jullie zal er altijd staan, op makkelijke en moeilijke momenten. Je gaat altijd op me kunnen rekenen, wat dan ook.
Lieve Oscar, wat een jaar. Je maakte ons gezin compleet (durf ik bijna met zekerheid te zeggen).
Gelukkige eerste verjaardag lieve schat.
Ik hou van je,
Je mama.
PS: Je mag vanaf nu écht doorslapen.
