We hebben voor de geboorte geen vakantie durven boeken. Wat als het een huilbaby zou zijn? Of als ze vaak ziek was? Of misschien zware reflux? We zouden wachten tot enkele weken na de geboorte en dan beslissen of we zouden vertrekken en naar waar.

Bleek dat we best een “makkelijke” baby hebben en die vakantie zou dus helemaal goed komen. Maar de bestemming, daar waren we niet snel uit. Eerste keuze was Ibiza. We zijn er al enkele keren geweest. We kennen er de weg, het is niet lang vliegen, ideaal. Tot je de prijzen ziet. Dan val je bijna achterover.
Ook andere vliegbestemmingen werden al snel van het lijstje geschrapt. We zijn het niet gewend om in het hoogseizoen op vakantie te gaan en dan merk je dat dat belachelijk veel geld kost. De keuze was ook niet meer zo groot.

Uiteindelijk hebben we besloten om eens iets helemaal anders te doen. Een autovakantie naar de Provence in Frankrijk. We boekten een leuke B&B in Mouriès en we konden vertrekken.

BAGAGE
Toen we aan het inpakken waren, was ik plots heel erg blij dat we gekozen hadden voor een autovakantie. Jeetje, wat heeft zo een kleine baby veel plek nodig! Voordeel was natuurlijk dat we geen rekening moeten houden met het aantal stuks of maximum toegelaten aantal kg’s bagage. De auto zat goed vol. 90% was voor kleine baby Mona.

IMG_0704

DE REIS
Aan de reis hadden we ons een beetje mispakt. Volgens Google maps was het net geen 10 uur rijden. Maar Google houdt natuurlijk geen rekening met het verschonen van pampers, het stoppen voor voedingen (zowel voor Mona als voor ons) en een McFlurry of dat je baby zich even moet kunnen strekken. We zijn om 3u ’s nachts vertrokken en we zijn om 16u30 toegekomen in de B&B. Moe. Gelukkig had Mona zich voorbeeldig gedragen en zowat de hele rit geslapen.
De terugrit hebben we iets slimmer aangepakt door halfweg een overnachting in te boeken. We zijn op de terugweg trouwens ook even rondgereden om de Mont-Ventoux op te rijden. Spannend! Maar zo gek dat mensen dat met hun fiets doen!

Tip om een lange autorit dragelijker te maken is het spelen van spelletjes: ik zie ik zie wat jij niet ziet, ik heb een persoon in mijn hoofd en jij moet raden wie het is (varianten zijn een stripfiguur, een superheld, etc), groeten & fruit waarbij je telkens de laatste letter gebruikt om daar een andere groente of fruit mee te zeggen (varianten: steden, eten & drinken, landen, etc.) 

VAKANTIE
Eens aangekomen en uitgepakt kon onze vakantie beginnen. We zijn wel gewend van te reizen, maar onze eerste reis met onze baby was toch spannend. Geen idee wat we konden verwachten. Ik ben ervan overtuigd dat de gasten die ons zagen toekomen met onze kleine baby even gepanikeerd hebben. Maar dat is dus allemaal reuze meegevallen.

Mona was de perfecte baby, op een klein crisismomentje na. Ik vertel dadelijk een anekdote. Ze at goed, sliep goed (zowel ’s nachts als overdag). Als ze wakker was, was ze vrolijk. Dan lachte ze en “babbelde” ze met de andere gasten in de B&B.
We hebben enkele uitstapjes gedaan naar marktjes en stadjes. ’s Middags haalden we meestal ergens een stokbrood, ham en tapenade. ’s Avonds gingen we op restaurant. En ook daar heeft Mona nooit moeilijk gedaan. Meestal lag ze gewoon te slapen.
Tip: koop een draagzak!

Als Mona in de namiddag sliep, hadden we de gelegenheid om even van de zon te genieten, aan het zwembad te gaan liggen en een boek te lezen. De kamer was immers vlakbij en met de babyfoon bij de hand hoorde we haar meteen. Mona heeft trouwens zelf ook kunnen genieten van het zwembad. Kleine waterrat, dat zal ze wel van de mama hebben.

FR6

GENIETEN
Eigenlijk hebben we allemaal (incl. Mona denk ik) enorm genoten van deze vakantie. Het was mooi weer, een mooie omgeving, ontspanning én vooral: heel veel tijd voor elkaar en onze kleine meid. Vooral voor mijn man was dit fantastisch. Tijdens het vaderschapsverlof die eerste 2 weken heb je er als man niet gigantisch veel aan. Maar nu onze meid enkele maandjes ouder is, is er een pak meer interactie. Ze lacht (heel veel!), ze ‘praat’ (het lijkt alsof we een dolfijn in huis hebben). En als je dan die papa trots met zijn dochter ziet rondwandelen, dan smelt je hart.

Oh, ik ging nog iets vertellen over de crisismomentje. We zaten in Arles (leuke stad trouwens) te lunchen. Miss Mona had een kaka pamper en moest dus verschoont worden. In tegenstelling tot de prima uitgeruste tankstations langs de weg, zijn de Franse restaurant hier amper op voorzien. Ik moest Mona dus op een tafel binnen leggen. Geen probleem, niet de eerste keer dat we dat doen. Tot ik haar neerlegde. Ze begon hysterisch te krijsen. Daar stond ik dan. 6 mensen die ons bekeken (de papa zat nog op het terras), een baby die ontroostbaar was en ik in totale stress. Ik heb de pamper uitgedaan en haar wat proper gemaakt zodat ik ze even bij mij kon nemen. In haar blote poep. Uiteindelijk nam de vrees van een plasje op mijn jurk het over van de angst op een nieuwe huilbui en legde ik haar terug neer. Hetzelfde scenario. Ik ben nog nooit zo blij geweest om een pamper terug aan te hebben en een restaurant te kunnen verlaten waar ik de mensen nooit meer onder ogen moet komen. Het was uiteraard ook (eventjes) allemaal de schuld van de papa (hoe kon die haar nu niet hebben horen krijsen?!) en op Mona, mij zo stresseren op vakantie. Maar gelukkig kan ik niet lang kwaad blijven. En als dat het enige crisismomentje van je vakantie is, valt dat best mee denk ik.

AANRADER
Ik kan een vakantie met je baby echt aanraden. Hou er rekening mee dat het anders zal zijn dan vroeger. Geen hele dagen aan het strand of het zwembad, geen lange wandelingen in het zonnetje, terrasjes zijn voortaan in de schaduw en een pak meer bagage. Maar het is zo genieten. Wij zijn stiekem al onze volgende gezinsvakantie aan het plannen. En die mag best een beetje verder weg zijn. Of worden we nu te euforisch?

Download hier een handige checklist zodat je niets vergeet mee te nemen!
Meer foto’s van onze vakantie: zie hier