Net geen 2,5 jaar heb ik bij Kinepolis gewerkt in het B2B team. Maar op 28 februari trok ik de deur achter mij dicht om een nieuwe uitdaging aan te gaan bij Intracto. En dat voelt een beetje aan als een eerste schooldag.

Waarom verander je van job? Je mag gratis naar de film!

Klopt. Dat is een enorm pluspunt aan de job, dat gratis bioscoopbezoek. Bioscoop is een tof product om mee te werken en ik had hele leuke collega’s in het team. Maar dat weegt niet echt op tegen de dingen die me minder gelukkig maakten.

Het bedrijf staat iets te ver af van wie ik als persoon ben. Bovendien is er door de blog een sterke interesse gekomen in alles wat online marketing, content, storytelling en social is. Interesses waar ik enkel mijn ei in kwijt kan hier op de blog, mijn bijberoep en de opleidingen die ik volg. Mijn daytime job speelt zich offline af. Als je de mails niet meetelt dan. Met andere woorden, ik wil mijn persoonlijke interesse graag doortrekken in mijn professionele leven.

En afstand speelt uiteraard ook mee. Ik moest enkele dagen per week naar het hoofdkantoor in Gent. Dat is een 80km enkel en zorgt er dus voor dat ik op die dagen makkelijk 4 uur in mijn auto zit. Enkel aan woon-werk verkeer. Dat wist ik uiteraard op voorhand en het was ook niet zo een issue, tot ik mama werd. Want eerlijk, al die uren in de wagen zijn uren die ik mis met mijn dochter. En dat weegt gewoon niet meer op.

Mijn man en ik worden collega’s

Op 5 maart start ik bij Intracto in Herentals (van 80km naar 20km). Ik ken het bedrijf en enkele van mijn nieuwe collega’s ook al een beetje omdat mijn man er al vier jaar werkt. “Ga je echt met je man werken?” zie ik jullie al met jullie ogen rollen.

Wel, we hebben al samengewerkt. We hebben elkaar leren kennen in de horeca waar ik opdiende en hij kookte. Dat verliep vrij goed, ondanks onze jonge leeftijd toen. Mijn man zit in een ander departement, we gaan geen projecten samen doen en we zitten fysiek ook ver uit elkaar. We zouden het vierde koppel in het bedrijf zijn, dus zo uitzonderlijk is het niet. Zo kritisch mijn man in het begin was, zo enthousiast is hij nu. Samen opstaan, ontbijten, onze dochter afzetten en naar het werk. Enkele dagen per week kunnen we carpoolen.

En ik hoop veel van mijn kennis te kunnen delen en vooral veel bij te leren. En uiteraard ook aan extra quality time met mijn gezin te winnen door het uitsparen van enkele uren in de wagen. Alleen al niet meer hoeven te luisteren naar dat verkeersoverzicht om dan te bepalen welke weg ik moet nemen gaat me al een enorme gemoedsrust geven. En ik mag mijn 4/5e behouden.

Maar ik ben ook wel een beetje bang

Ik ben enthousiast, dankbaar voor de kans en heb er echt zin in! Maar ik ben ook wel een beetje bang. Een nieuw bedrijf, nieuwe klanten, nieuwe collega’s en een nieuwe manier van werken. Je weet altijd waar je vertrekt, nooit waar je terecht komt. Maar kijk, ik spring en zal wel zwemmen. Al hoop ik op een reddingsboei zo nu en dan.

Denk even aan mij op 5 maart hé.