Exact een jaar geleden begon ik terug te werken na 15 weken zwangerschapsverlof. De baksteen in mijn maag voel ik nog zitten alsof het gisteren was. Ik had in de verste verte geen zin om Oscar achter te laten en opnieuw te gaan werken. Ik genoot ontzettend van de tijd samen met mijn kindjes, ik gaf nog volledig live borstvoeding en Oscar had nog niet de minste intentie om door te slapen.
Maar er zat niet zo heel veel op en ik moest weer gaan werken. Mijn man zette Oscar af op de crèche (dat kreeg ik niet over mijn hart) en ik vertrok met mijn kolf onder de arm richting Herentals.
Ik krijg regelmatig van jullie de vraag hoe de combinatie gezin, kindjes, huishouden en andere activiteiten hier loopt. Wel, na een jaar back to work leek het mij een goed moment het hier eens over te hebben.
Ik werk niet fulltime
Sinds een 2,5 jaar werk ik niet meer fulltime, wel 4/5e met een vrije dag op vrijdag. De beslissing om een dag minder te werken kwam in een stroomversnelling toen mijn mama plots ziek werd en ze wegviel als vangnet voor Mona.
Die vrije vrijdag, daar geniet ik nu van. Dan breng ik samen met Oscar grote zus naar school en geniet ik van wat tijd met mijn manneke. Bij droog weer trekken wij al snel naar buiten voor een wandeling, gaan we lopen (enfin, ik loop, hij zit in de buggy), winkelen, koffietjes drinken, … In de namiddag doet hij een dut en heb ik even tijd voor mijzelf (lees: soms huishouden, soms Netflix). Om 15u halen we Mona van school en starten we het weekend met Tapas Friday.
Of ik ooit terug fulltime ga werken? Ik sluit het zeker niet uit. Maar dat zal nog niet voor dit jaar zijn.
De avondrush
Mijn man en ik werken allebei voor Intracto in Herentals. Geen lange files meer richting Brussel of Gent voor mij. Wel een rustige rit door Wiekevorst en Noorderwijk. We hebben flexibele uren en op werkdagen verdelen wij de kindjes. Iemand vertrekt wat vroeger en zet Oscar af op de crèche, de andere vertrek thuis rond 8u30, zet Mona af op school en rijdt door naar het werk. Op maandagen en woensdagen wordt Mona van school gehaald door de grootouders. Eén tot twee dagen per week moet ze even naar de naschoolse opvang.
Een ochtendrush hebben wij niet echt. De kindjes worden meestal rond 7uur wakker. Voor diegene die Mona naar school moet doen is het zelfs heel chill. Iets te chill voor mij. Ik functioneer niet zonder stress. Dat betekent dat ik om 8u15 nog rustig in mijn slaapkleding een koffietje aan het drinken ben. Als ik dan in gang schiet is het even door doen en is Mona altijd net op tijd op school.
Wanneer zowel Mona als Oscar naar school gaan, gaat het voor ons nog net iets gemakkelijker worden. Maar dat is pas voor mei 2021.
Het huishouden
Dit ga je niet moeten lezen als je op zoek bent naar dé ultieme tips om je huishouden op orde te houden. Eerlijk is eerlijk, ik ben daar geen held in maar ik lig er ook niet wakker van.
Wij hebben wekelijks een poetshulp (al hebben we wel een tijd zonder gezeten) en we mogen elke week een mand strijk meegeven via het werk. Dat helpt. Verder proberen we regelmatig eens te stofzuigen en alles wat op orde te houden. De speelruimte van onze kindjes is ook wat apart waardoor we ’s avonds daar het licht kunnen uitdoen zonder dat ons heel huis ontploft lijkt.
Maar ook hier doet mijn gestreken en geplooide was er soms verdacht lang over om terug in de kledingkast te geraken.
Ons huis is over het algemeen wel oké. Niet piekfijn en al zeker niet super proper. Al denken de kinderen wel dat je hier van de grond kan eten. Het ding is, ik kan daar niet echt van wakker liggen. Dat is zowel een goede als een slechte eigenschap.
Mijn man heeft veel meer gevoel voor orde dan ikzelf. Hij zorgt bijvoorbeeld ook voor de administratie. Ik heb geen idee welke rekeningen er binnen komen en wat er nog moet betaalt worden. Zonder hem zaten we mogelijks in het donker (al hebben we eens zonder tv gezeten). Laat ons zeggen dat ik andere kwaliteiten heb.
En wanneer ga je dan nog lopen?
Diegene die mij wat volgen op Instagram zien dat ik sinds kort ben gestart met yoga, ik probeerde ook al Pilates en ik ga twee – drie keer per week lopen. Ik probeer geregeld af te spreken met vriendinnen en een keer per maand trek ik op date night met de man. Maar vooral over dat sporten krijg ik nogal wat vragen over hoe ik dat inplan.
Wel, ik heb het losgelaten dat inplannen. Ik heb een tijd heel strikte planningen gemaakt. Vaste momenten waarop ik moest gaan lopen. Maar dan stond ik klaar in mijn loopoutfit en waren ineens allebei de kinderen terug wakker. Geen loopje, ik slecht gezind. Ik heb dus geen strakke planning meer en ik ben blij als ik twee keer per week kan gaan lopen. Ik loop door de week ’s avonds als de kindjes slapen (en mijn man thuis is). Dan vertrek ik rond 20u30. Dan loop ik een 30 tot 45 minuten. Op zondag probeer ik wat langer te lopen, dat kan in de voormiddag of in de namiddag wanneer Oscar een dutje doet.
Aan het begin van de week kijk ik even in de agenda en vul ik minstens op twee momenten in dat ik ga lopen. Kwestie van die tijd toch te voorzien. Welke dagen dat zijn maakt op zich niet uit. En nee, ik heb vaak absoluut geen zin om om 20u30 in het donker en in de koude te gaan lopen. Maar het maakt mijn hoofd leeg, ik heb een moment voor mijzelf en ik ben altijd blij wanneer ik toch ben gaan lopen. Het geeft me enorm veel energie.
Doelen stellen helpt trouwens ook. In april loop ik de Antwerp 10 miles en tegen einde dit jaar wil ik graag een halve marathon kunnen lopen. En dat gaat niet lukken als ik niet regelmatig kan gaan lopen.
Laat het los
Over het algemeen kan ik zeggen dat er hier een soort georganiseerde chaos heerst. Ons huis is nooit helemaal op orde, ik val over mijn manden strijk en ik heb meestal meer kleding uit mijn kleerkast liggen dan erin (mijn man noemt me hier de Lady gaga van de kledingwissels). Er liggen ballen, auto’s en broodkruimels over heel ons huis en ook ik kom te laat aan de schoolpoort. Al ligt dat voornamelijk aan mijzelf. En ja, ik laat mijn huishouden liggen om te kunnen gaan lopen, in het bos te gaan spelen met de kinderen of om iets te gaan eten met een vriendin.
I prefer the the beauty of chaos over ugly perfection
(mijn man niet zo)
Hoe loopt het bij jullie?
Pam
Hier 2 full time werkers en 2 kids vandezelfde leeftijd als mona en oscar. Hectisch it is! Helaas laat onze poetsvrouw het regelmatig zfweten en we hebben ze al maar 2x/maand.
Dus hobbies en sporten daar hebben we dus helaas geen tijd voor. Super dat je bewust tijd voor jezelf plant! Zou ik meer moete’ doen maar ik krikg het niet over men hart (ik zie altijd eerst werk in huis, dan tijd voor kids en als laatst ja… Tijd voor mezelf, wat dus meestal zo goed al niks is).
Ik zou zeggen doe zo voort!!! 😉😘
Annelies
Hey Pam, snap ik helemaal. Het is inderdaad hectisch. Hier komt mijn huishouden op de laatste plaats. Dat heeft voor-en nadelen 🙂
Séverine
Heel leuk om te lezen! Als er ooit kinders komen, zal ik het op net dezelfde manier aanpakken 😀 Geen huishoudelijk wonder hier. Geniet van je gezin! X
Carine
Hey, mijn prioriteitenlijstje is helemaal hetzelfde als het jouwe. En dat vind ik prima zo 🙂 We hebben drie kinderen en werken allebei fulltime (waarbij mijn vriend zelfstandig is en 6 op 7 werkt). Dan is een wasmand die nog niet leeg is geen topprioriteit voor mij 🙂
Delphine
Sinds een maandje terug aan het werk na de geboorte van ons eerste kindje. Wat een aanpassing.. Héél blij dat ik terug bij mijn collega’s ben, maar wel een beetje meer organisatiewerk.. Ik heb geleerd dat je ook perfect gelukkig kan zijn met een beetje rommel in huis.. Mijn zoontje komt op de eerste plaats.. die groeit al zo snel en daarvan wil ik het liefst zo min mogelijk missen.. Mijn was groeit ook snel, maar who cares?
Goofball
‘k werk voltijds (met plezier voor alle duidelijkheid), mijn man reist de helft van de tijd en de grootouders kunnen niet bijspringen. Mijn kindjes gaan dus wel naar opvang en worden 2x per week door babysit opgehaald.
Buitenshuis hobbies heb ik niet meer en in de weekends wil ik 100% tijd bij mijn gezin/familie zijn. (maar wel zeer graag met zijn allen samen weg, thuiszitten is niets voor ons).
dus huishouden….eum, dat moet enkel gebeuren als het uit de hand dreigt te lopen eh. Gewoon het minimum: proper genoeg om hygiënisch te houden, iedereen gevoed, …dat is het zo wat zeker?