Werken en een kind (of meerdere) opvoeden in combinatie met je huishouden en andere bezigheden, het is niet altijd een evidentie. Dat schreef ik hier onlangs ook. Tel daar wat slechte nachten bij en het is helemaal om zeep. Dus bij deze, mijn pleidooi voor baaldagen!

Oke, ik heb geen klagen over Mona haar nachten. Meestal slaapt ze netjes de klok rond. Maar als ik dan toch uit bed moet, komt dat echt eens zo hard aan. Ik heb ook heel wat vriendinnen en kennissen met (kleine) kindjes die al maanden en langer niet meer doorslapen. Echt, mijn diepste respect, want ik weet niet hoe jullie functioneren.

Laat ons eerlijk zijn. Veel begint bij een goeie nachtrust

Na een goede nacht ben je positiever, vrolijker, actiever en productiever. Een prima werkkracht dus. Al er iets tegenslaat op je job kan je dat relativeren en een creatieve oplossing bedenken. Je hebt nog energie om ’s avonds te koken en te spelen met je kind.

Na een onderbroken nacht is dat anders. Je bent moe en prikkelbaar. Je kan gewoon minder verdragen. Je concentratie is lager en bevorderlijk voor de productiviteit is het niet. Je bent net iets minder gedreven op je job, iets minder lief voor je partner, iets minder geduldig met je kind.

Zou een baaldag dan niet fijn zijn?

Een rotslechte nacht door een ziek kind, een huilende baby, … het gebeurt ons allemaal. Je zou dan wel een dagje thuis kunnen gebruiken. Even wat frisse lucht, bijslapen, … het kan wonderen doen. Maar je moet eigenlijk gaan werken. Je aantal verlofdagen is beperkt en ziek ben je eigenlijk ook niet. Maar je voelt je echt niet in topvorm om je job op een correcte manier uit te oefenen. Wel, dan kan je een baaldag nemen.

Oke, er zijn nog wat gaten in mijn plan. Hoeveel baaldagen kan je opnemen? Wie gaat die baaldagen betalen? Of zijn ze onbetaald?

Maar het bestaat al

Baaldagen zijn niets nieuws. In sommige bedrijven en bij een aantal overheidsdiensten bestaat het concept al. Waarom niet uniformiseren en uitbreiden naar alle sectoren? En ja, ook voor niet ouders. Want ook zonder kinderen kan je al eens een echte rotnacht hebben.

Of ben ik wat aan het overdrijven?

Gaan we het op de politieke agenda krijgen of ben ik wat aan het overdrijven? Is dat nu eenmaal iets wat hoort bij baby’s/kinderen en hebben we er dus zelf voor gekozen en moeten onze werkgever en collega’s daar dus niet voor opdraaien?

Of ben ik de enige die echt niet functioneert met slaaptekort?