Afgelopen zomer deelde ik met jullie dat Mona bij momenten een moeilijke slaper is. Enfin, dat ze eigenlijk niet wil gaan slapen en dan weer beneden bij ons terecht komt. We zijn nu enkele maanden verder, een kind extra, maar nog steeds dezelfde situaties.
Altijd hetzelfde ritueel, wisselend succes
Ik fris het even op. Rond 20u gaat Mona slapen. Het ritueel is altijd hetzelfde: wassen/opfrissen, pyjama aan, melk drinken, tanden poetsen, slaapzak aan, verhaaltje lezen, bed in, lampje aan en ‘slaapwel.’ Meestal gaat dat goed. Maar gemiddeld een keer op de anderhalve week loopt het fout. Meestal wanneer ik haar in bed leg. Mijn succesratio is namelijk erg laag.
Ze begint te huilen, te krijsen en komt uit haar bed (we hebben wel een poortje aan haar deur, dus haar kamer kan ze niet uit). We proberen haar in slaap te krijgen. “Mona het is donker buiten, de paardjes slapen, moeke en vake slapen, …” En krijgen dan een “Ja maar Mona niet. Ik wil niet slapen.” Wanneer we de kamer dan terug verlaten krijgen we opnieuw gekrijs. De “laat haar huilen, ze zal wel in slaap vallen” methode is hier echt geen optie. Gejammer oké, gekrijs nee. Ik krijg dat niet over mijn hart en ik ben ervan overtuigd dat zij dit veel langer dan ik kan volhouden.
Grote mensen tv
En dan komt er terug naar beneden. We kijken dan ‘grote mensen tv.’ En ze is super flink, heel erg lief en zegt dan dingen als “eigenlijk moet Mona niet wenen hé. Eigenlijk moet ik slapen.” Ze houdt zich wat in stilte bezig en informeert regelmatig of er een ijsje of pudding te eten valt. Het kind heeft een olifantengeheugen.
Tegen dat we met Oscar naar boven gaan en het dus echt bedtijd is voor haar haalt ze een knuffel uit haar bed om die bij ons te leggen met de melding “ik slaap in het grote bed.” We doen geen moeite meer tot een discussie en ze komt netjes tussen ons in liggen.
Met vier in bed
Na de voeding van 4u-5u blijft ook Oscar bij mij liggen (aan de buitenkant uiteraard) en liggen we met z’n vier in bed.
En ik moet toegeven, er is geen beter zicht tijdens die nachtvoedingen dan Mona die tegen haar papa is gekropen of haar hoofd bij mij komt leggen. Natuurlijk ben ik blij als ze de nacht nadien weer in haar eigen bed ligt. Want echt, ze is nog klein maar zo een peuter neemt veel plek in in dat bed.
Zijn hier nog ouders die regelmatig hun kind mee in bed nemen? Of is dat bij jullie absoluut geen optie? Of net wel, en slapen jullie altijd samen? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Nele
Onze dochter Luna slaapt ook regelmatig bij ons in bed . . . Vroeger omdat ze veel oorontstekingen had (nu buisjes) daarna omdat ze veel last heeft van doorkomende tandjes. ’s smorgens wakker worden door een hand dat in je gezicht vliegt of eens een been die in de ribben port is soms iets minder leuk 😀 maar als je al een uur aan het proberen bent om haar te laten slapen en het toch niet lukt dan komt ze ook bij ons in bed 🙂
Laurien
Ook hier gebeurt dat. Fleur is net 1 jaar en sinds we verhuisd zijn in september slaapt ze geen nacht meer door. Het inslapen ’s avonds gaat hier goed, het doorslapen niet. En als ze dan om 4u wakker wordt, slaapt ze daarna soms verder bij ons. Ik kan namelijk ook niet tegen dat gekrijs. Hier geeft dat, los van de commentaar, geen problemen. En ik vind dat soms stiekem wel fijn, zo met z’n drietjes in bed. ?
@perfectlittleisa
Isa komt tegen de morgen (soms eerder) ook naar onze kamer en slaapt dan nog een paar uurtjes tussen ons in. Ik vind het heerlijk, mag van mij nog wel jaren duren. Wel krap als ik Jip moet voeden, maar ach..is toch niks mooiers.
Mirthe
Als ons zoontje (15mnd) moeilijk in slaap geraakt of ‘s nachts wakker wordt en niet meer wil slapen, leggen we hem bij ons in bed. Maar als hij weer goed diep aan het slapen is, leg ik hem altijd terug in zijn eigen bedje. Als ik hem laat liggen doe ik zelf geen oog dicht…
Els
Hier 2 monsters die heel regelmatig (de oudste bijna altijd) bij ons in bed slapen.. en het stoort ons helemaal niet! Er komt een moment dat ze niet meer bij ons gaan willen slapen, en dat wachten wij geduldig af.. & tot dan, inderdaad weinig plaats in bed.