Oscar is ondertussen bijna vier en aan halve maand bij ons. Nog heel klein, maar tegelijk al zo groot. Hij groeit als kool en verdubbelde zijn gewicht. Ik geef nog borstvoeding en eigenlijk was dat niet helemaal het plan.
No way dat ik met een kolf naar het werk zou gaan
Toen ik na de geboorte opnieuw koos voor borstvoeding was dat vooral in de hoop dat het zou lukken. De start verliep goed en ik verlegde de deadline naar het einde van mijn zwangerschapsverlof. Ik zag mijzelf absoluut niet met een kolf gaan werken. Teveel gedoe. Maar toen ik enkele dagen voor ik op kantoor werd verwacht tot de vaststelling kwam dat ik nog niet eens aan afbouwen was veranderde ik van mening. Ik was nog niet klaar om te stoppen en eigenlijk ging het te goed om het zomaar overboord te gooien.
Dus daar ging ik. Opnieuw naar kantoor met een extra tas. Eentje met een dubbele kolf, de opzetstukken, een hoop flesjes en een tasje met koelelement. Hoera voor een lieve schoonzus die me al dat materiaal uitleende. Ikzelf heb een enkelvoudige kolf en die dubbele gaat toch net iets sneller.
De voorbereiding
Het weekend voor ik terug ging werken shoot ik een beetje in paniek. Ik had immers geen giga voorraad melk in de diepvriezer. Maar een korte rondvraag op Instagram leerde me al snel dat mijn paniek nergens voor nodig was.
Ik kolfde genoeg (3 voedingen) om mee te geven naar de crèche + wat reserve om daar in de vriezer te steken. Je weet maar nooit dat ik eens later ben of er een flesje wordt omgestoten. Thuis zit er een voeding of vijf in de vriezer. Op het werk probeer ik dan genoeg te kolven om de dag nadien mee te geven naar de opvang.
Dit hou ik geen week vol
De eerste dagen op het werk merkte ik al snel dat ik dat kolven serieus onderschat had. Vooral op logistiek vlak dan. Ik sleur een hele extra tas mee, ga kolven en na het kolven was ik alles af. Melk kan in een tasje in de ijskast vlak aan mijn bureau.
Dag twee kon ik halfweg naar kantoor al terugdraaien omdat ik de opzetstukken van mijn kolf vergeten was. Mijn autosleutels leg ik trouwens bij de melk in de frigo zodat ik niet kan vertrekken zonder melk.
Tijdens die eerste week heb ik mijzelf meermaals afgevraagd wat ik toch in mijn hoofd had gehaald om te starten met dat kolven op het werk. “Dit hou ik geen week vol” dacht ik.
Dacht ik… Want ondertussen doe ik het een goeie maand
Oké, dat is nog niet heel lang. Er zijn mama’s die dat maanden en jaren doen. Maar tot die categorie ga ik niet behoren denk ik.
Kolven en werken, het is niet evident
Ik ben accountmanager en regelmatig in meeting. Op dagen dat ik grotendeels op kantoor ben is er niet echt een probleem. Dan kan ik meestal wel een tweetal keer per dag even gaan kolven. Maar op dagen waarop ik veel (externe) meetings heb is het een pak moeilijker. Ik weet dat ik, in theorie, zou kunnen vragen om de meeting even te pauzeren zodat ik kan gaan kolven. Maar in de praktijk ben ik daar nog niet toe gekomen. Dat resulteert dan vaak in één (late) kolfbeurt op een dag. En dan zit je ergens op een toilet na een lange meeting te kolven wanneer na acht minuten dat licht uitvalt.
En dan gebeurt het ook al eens dat in mijn kolf thuis vergeet en dus effectief een hele dag niet kan kolven. Rond 16u begint dat dan wel vervelend te worden.
Eerlijk, ik heb al vaak gevloekt. De rush op het werk, tijd vinden om te kolven en dan is die kolfopbrengst ook niet altijd geweldig.
Terzijde, het merendeel van mijn collega’s zijn mannen. De gemiddelde leeftijd ligt ook behoorlijk laag waardoor heel wat van mijn vrouwelijke collega’s nog geen kindjes hebben. En ik ben hier dan ook nog eens de eerste die de combinatie van kolven en werken probeert. Mijn collega’s zijn het ondertussen wel gewend en helpen zelfs mee zoeken naar mijn opzetstukken als ik die niet meer kan vinden. Op basis van foto’s uiteraard. Want ja, hoe leg je uit hoe dat eruit ziet…
Hoe lang ga ik dat nog doen?
Ik ben al twee weken aan het zeggen dat ik ga afbouwen. Ik denk ergens dat mijn productie op natuurlijk wijze gaat afbouwen omdat ik zo onregelmatig kolf. Maar om de een of andere redenen lijkt dat niet echt het geval te zijn. Oscar drinkt ’s avonds, ’s nachts en in het weekend nog wel live bij mij. En vooral ’s nachts vind ik dat heel makkelijk. Oscar drinkt nog heel vaak ’s nachts en dan ben ik blij dat ik niet telkens uit bed moet om een fles te gaan maken. Al zou hij met die fles misschien minder vaak drinken.
Ik durf er eigenlijk geen termijn meer op plakken. Het zou best kunnen dat ik volgende week de handdoek in de ring gooi. Maar evengoed lukt het nog enkele weken. Misschien stop ik overdag wel met kolven en probeer ik nog eventjes om ’s avonds en ’s nachts live te geven.
Elke keer in luidop zeg dat ik ga stoppen, word ik instant heel triest, geen idee waarom. Dus emotioneel ben ik er gewoon nog niet helemaal klaar voor blijkbaar. Het is de laatste, dus misschien daarom dat ik nog wat langer wil vasthouden.
Goofball
Dat is zo een gekend verhaal: “ik ga even proberen borstvoeding geven” “op 2 maand ga ik beginnen afbouwen zodat ik niet moet kolven ” …en opeens ben je een langvoedster.
Zo was het bij mijn oudste kindje in feite ook maar bij mijn 2e had ik dan wel een bewust doel om 2 jaar lang borstvoeding te geven na de positieve ervaring van mijn oudste.
Ik heb wel het voordeel van een binnenjob op kantoor en een Deense firma waar wel veel aandacht is voor welzijn van werknemers. Dus als ik voor (interne) vergaderingen naar HQ ging, ging de kolf gewoon mee en ik zei tijdens workshops wel dat ik iets later uit de lunch of break terug zou zijn omdat ik ging kolven. ‘k heb nooit vreemde reacties gehad en ik kwam dus vaak 10-tal minuutjes te laat in vergaderingen. En in conference centra, hotels, restaurants enz ging ik overal potjes melk afgeven om in de frigo te zetten.
Da’s natuurlijk lastiger als je zelf de vergadering leidt met externen. Maar vaak is het enkel een kwestie van het zeker zelfvertrouwen en vanzelfsprekendheid voor te stellen. “ik stel voor dat we even een kwartier pauze nemen en dan doorgaan want ik moet nu even voor mijn jonge baby melk kolven”. (en ik genoot ook wel van dat momentje pauze…zeker wanneer je als jonge mama zo moe loopt eh).
Maar in elk geval al super dat je zo lang aan het doorgaan bent! Dat doen je er al niet veel na. Top voor Oscar.
Sofie
Een tip, die voor mij ook wat verlichting bracht: je moet de onderdelen niet telkens afwassen, als je ze in een vochtige tetradoek (of ik gebruik nat keukenpapier) wikkelt kan je ze zo in de koelkast leggen en bij de volgende kolfbeurt gebruiken. Dan moet je enkel ’s avonds alles afwassen en bespaar je wel wat tijd (en gedoe) overdag 🙂 Ik doe het ondertussen sinds juni elke dag 2x. Soms met tegenzin, maar vaak vind ik het niet zo’n probleem. Maar ik moet eigenlijk bijna nooit extern naar meetings dus dat scheelt ook wel. Super dat je het al zo lang doet!