Het moederschap. Weinig onderwerpen waarover met zoveel passie en toewijding over gediscussieerd wordt. Mama’s zijn streng voor zichzelf maar ook voor elkaar. Je leven is na kinderen nooit meer hetzelfde en het vergt opofferingen. Je work-life balance is een strijd en van de gedachte aan de combi mama-partner-vriendin-collega alleen al word je moe.

Het lijkt soms allemaal zo negatief…

Een tijdje geleden scrolde ik door mijn Facebook feed en kwam ik op een artikel van één van mijn favoriete mama plekjes, Mama Baas. Het artikel was getiteld “Kinderen… Je weet niet waar je aan begint, trust me.” Ik begon het te lezen en hoewel ik de mama in haar verhaal begreep voelde ik me ook een beetje triest.

Want zo erg is het toch allemaal niet?

Je weet niet waaraan je begint, helemaal akkoord. En in tegenstelling tot gaan samenwonen, trouwen, een vakantie boeken, een hond in huis halen, … is er van dat kind geen weg terug. Het is een engagement voor het leven. Een verpletterende verantwoordelijkheid om van dat persoontje iemand te maken die zijn/haar plek op deze aardbol weet te verdedigen en een gelukkig leven kan leiden.

En nee, de impact van een kind op je leven kan je op voorhand amper inschatten. Je denkt te weten wat vermoeidheid is, tot je voor de 14e keer uit je bed wordt gezet voor, ja waarvoor eigenlijk? Je denkt dat je de combinatie werk, sport, hobby’s en een sociaal leven vrij goed beheerst tot er een baby komt. Want dan heb je echt geen idee wat je ervoor met al je tijd deed.

Maar het lijkt ook wel een trend om enkel die minder leuke aspecten onder de aandacht te brengen. En geloof me, ik ben voorstander van het ventileren en het delen van de dingen die je ongelukkig maken en het tonen dat je van die roze wolk heel hard kan afvallen. Dat doe ik hier ook op de blog. Want het is geen walk in the park. Jurrasic park misschien.

Maar misschien mogen we niet vergeten dat het ook heel erg mooi is

Misschien moeten we de focus ook op dat mooie durven leggen. Het ouderschap kan ook goed gaan. Niet elke dag. Maar vaker gaat het goed dan slecht. Elke dag is een avontuur. Je groeit in je rol. Je leert jezelf op een heel andere manier kennen. Je kind haalt het beste (en soms ook wel het slechtste) in jezelf naar boven. Het moederschap maakt een betere versie van jezelf.

Eentje die klaagt over tijdsgebrek maar weet dat elke minuut met je kind meer waard is dan wat dan ook.

Eentje die bij het woord ‘griepepidemie’ klaar staat met de thermometer en de neurofen uit pure angst om wat komen gaat.

Eentje die over een geweldig oerinstinct beschikt om je kind te beschermen maar elke dag een beetje leert loslaten.

Eentje die grenzeloze liefde ervaart maar aan geen persoon kan uitleggen hoe dat voelt.

En ook dat kon je onmogelijk op voorhand weten. En geef toe, dat is het mooiste wat er bestaat.