Lieve Oscar,
hier ben ik weer met je verjaardagsbrief, een jaarlijkse traditie en nog maar de derde van een hopelijk nog lang, gezond en gelukkig leven. Maar tegelijk ook ál de derde.
We gaan van ‘ik ben twee en ik zeg nee’ naar ‘ik ben drie en ik doe het nie.’ Het gaat alleen maar gezelliger worden, ik voel het al aankomen.
Het afgelopen jaar was er eentje met veel verandering voor je. De luiers werden vervangen door stoere Spiderman onderbroeken en je wandelde voor het eerst de poorten van de kleuterschool binnen.Je bent intussen een flinke kleuter die ervoor zorgt dat de juf zich niet gauw zal vervelen. Waar we wat moesten wachten op je eerste woordjes ben je intussen een vlotte spraakwaterval waar zelfs zus Mona geen spelt tussen krijgt. En dat wil iets zeggen. Het geluid van de stilte? Ik zou niet meer weten hoe dat klinkt.
Het afgelopen levensjaar was best een pittig jaar. Je bent een deugniet, ne vedet, een patat. Een manneke met een karakter. Je bent wild. Je houdt van boksen en ik moet zeggen dat die al redelijk goed aankomen. Als je ergens geen zin in hebt doe je het ook gewoon niet. Je bent totaal ongevoelig voor onderhandelingen. Ons straal negeren kan je als de beste. ‘Adem in, adam uit, gewoon blijven ademen’ klinkt er meermaals per dag door mijn hoofd. En ik kan al niet meer zeggen hoe vaak ik in mijn hoofd tot tien heb geteld. Maar dat is nog steeds maar een fractie van het aantal keer dat jij ‘mamaaaaa’ op een dag kan zeggen. Gelukkig is het geen wedstrijd want ik zou niet in de prijzen vallen. Als je over een jaar of dertig komt vertellen dat je kind langs geen kanten luistert, ik heb met deze brief het bewijs dat hij/zij het van geen vreemden heeft. Iets met karma, appels en bomen.
Maar je weet je fratsen en streken als geen ander over te gieten met een dikke saus charme. Een Hulk – zoals je jezelf graag noemt – met een heel groot hart. Een ontzettend zorgzaam manneke. Je bent heel grappig en je hebt een hoog entertainment gehalte. Je bent veeleisend maar je geeft veel terug. De grootste knuffellaar, de meeste zoentjes. Je bent mijn favoriete zoon en de beste kleine broer die Mona zich kon wensen.
Zoon, de tijd met jou gaat sneller dan ooit tevoren. Ik zou soms graag even op pauze willen drukken. Als baby sliep je nergens beter dan bij mij. Wanneer je nu nog eens in slaap valt tegen me aan is dat een eerder zeldzaam moment. En dan blijf ik zitten, draait de wereld door en blijft de was nog even in de wasmachine. Omdat ik weet dat die momentjes stilaan verdwijnen, samen met mijn kleine manneke.
Kleine jongens worden groot. En eerlijk, ik kan niet wachten om te ontdekken wat je nog allemaal op ons gaat afvuren. Maar voor vandaag ben je drie en neem ik je nog even op mijn schoot en mag je straks in mijn armen in slaap vallen. Dan wrijf ik door je haren, geef een zoentje op je wang en fluister ik ‘gelukkige verjaardag lieve schat. Mama houdt van je’.
Geniet van je feestje, de cadeautjes en je zelf gekozen taart.
Je hebt er zo hard naar uit gekeken.
Evelien
Hoi Annelies,
Wauw dit klinkt zo herkenbaar. Ons oudste zoontje wordt 3 in februari en heeft net zo’n karaktertje. Straal negeren als hij niet akkoord is en ook gewoon zijn eigen zin doen. Ben blij te lezen dat er nog mama’s zijn waarbij het geduld soms zwaar op de proef wordt gesteld 🙂
Gelukkig kunnen ze ook zooo lief zijn hé 🙂
Geniet van het feestje!
Goofball
een brief om bij te smelten. Zo vol liefde