Onze mops Ozzy is zijn pensioenleeftijd al even voorbij. Dit jaar wordt hij 11 jaar en zal hij zes jaar bij ons zijn. Ik vertelde jullie in het prille begin van deze blog al over de medische problemen  die we met hem al overwonnen. De tracheotomie is er nog steeds en doet wat het moet doen. Maar nu zitten we alweer in de lappenmand.

We begonnen te merken dat Ozzy steeds wat minder stabiel werd. Hij zakte door zijn achterpoten en vooral de linkse poot sleepte wat achterna. Hij kon geleidelijk naar een soort spagaat gaan zonder het zelf goed en wel te beseffen.

En dan leek hij ook nog eens incontinent te worden

En dan begon hij ook nog eens in huis te doen. In eerste instantie enkel de grote boodschappen. Niet leuk, maar op den duur went het wel. Je kuist het op en ontsmet de vloer. Van het tapijt bleef hij gelukkig wel weg. Maar dan kreeg ook zijn blaas meer moeite om de controle te houden. En dat opkuisen is een pak lastiger.

En ik was het beu. Echt kotbseu. Opstaan of thuiskomen van het werk en beginnen poetsen. Er loopt een peuter rond, dus een minumum aan hygiëne zou toch fijn zijn.

Ondertussen waren we natuurlijk al wel bij onze dierenarts op consultatie geweest. Een scan toonde rugproblemen op verschillende plekken. Maar niets wat met medicatie of een eventuele operatie (daar zou hij ook te oud voor zijn) kon verholpen worden.

Acupuntuur als finale poging

Als finaal redmiddel stuurde onze dierenarts ons naar De Ark in Westmeerbeek voor een probeersel met acupunctuur. Ja, je leest het goed. Acupunctuur voor een hond. Dat bestaat. Al lang zelfs.

Dierenarts Kati toonde 3 pijnpunten op Ozzy zijn rug aan. De combinatie van zijn leeftijd + de rugproblemen zorgden voor de incontinentie. Een moeilijk verhaal, maar niet hopeloos.

De eerste 10 naalden verdwenen in zijn rug, poten en hoofd. Ozzy verloor van de stress de helft van zijn haar (dat kan hij dan thuis toch al niet meer verliezen) en liet het begaan. We merkten als snel verbetering en ook bij de start van de tweede sessie was dokter Kati aangenaam verrast.

Ondertussen hebben we drie sessies achter de rug. Als hij er goed mee geholpen blijft zouden we evolueren naar één sessie om de 5 weken.

De combinatie van pijnmedicatie en de acupuntuur maken van hem geen jong veulen. Maar wel een hond op leeftijd die terug wat mobieler en steviger wordt. En ook de accidentjes in huis kenden een serieuze mindering in frequentie. Oef!

Acupunctuur hond

 

Waarom doen we toch al die moeite?

Ozzy is een deel van het gezin. In zeker zin ook ons eerste kind (we hebben er soms meer last mee dan met ons echt kind). En Ozzy en Mona zijn ondertussen twee handen op één buik. Ze knuffelen, zij gaat naar hem op zoek als ze thuis komt, Ozzy komt erbij als ze aan het spelen is, hij moet mee in de zetel als ze tv kijkt, ze geeft hem (niet zo stiekem) eten en hij krijgt een zoentje als ze gaat slapen. Ik heb geen idee hoe ik haar zou moeten uitleggen dat haar dikke vriend er niet meer is. En zolang hij geen pijn heeft en hij voldoende levenskwaliteit heeft, blijven we voor hem zorgen.

De dierenarts zit daar op dezelfde golflengte en beloofde ons te informeren van zodra er geen baat meer is bij de behandeling en hij pijn heeft. Bovendien kost de acupunctuur ook geen stukken van mensen. Een €50 per sessie. Het is niet niets, maar hij heeft ooit al meer geld gekost. Helaas geen klevertjes en terugbetaling door het ziekenfonds hier.

Zou ik ondanks alles terug een hond in huis halen?

Ja, zeker weten. Maar geen mops meer. Ze hebben een fantastisch karakter en de omgang met Mona (en eigenlijk eender welk kind) is mooi om te zien. Maar alles met een platte snuit (mops, Franse of Engelse bulldog) komt hier nooit meer binnen.

Dierenartsen zijn op internationaal niveau bezig aan een soort akte, richtlijn, rond het kweken van de platte snuiten. Omdat er gewoon zo gigantisch veel problemen zijn met die rassen.

Hopelijk komt er ooit een internationale richtlijn/wet tot het kweken van die platte snuiten (en naar fokken in het algemeen). Het zou heel wat baasjes veel verdriet en centen besparen en de beestjes veel leed.

Hebben jullie huisdieren? Hopelijk iets minder gesukkel bij jullie dan bij ons.

Mops

Mona en Ozzy kijken tv

mops

Dikke vrienden