Dopen, doen ze dat de dag van vandaag nog? En waarom zou je het nog doen? Vragen die wij ook hadden. Eerlijk, voor ons was die doop geen must. Ik geloof in veel, maar niet persé in iets als een God. En toch werd Mona boven het doopvont gehouden.

Dopen was vooral voor de grootouders van belang. We hebben de boot afgehouden, ons kind, onze beslissing. Maar uiteindelijk hebben we toegestemd. Omwille van de geste naar de grootouders toe. Maar we wonen ook in een klein dorpje. De kans dat Mona in een klasje terecht komt waar de overgrote meerderheid zijn communie gaat doen is groot. Om mijn dochter dan gaan uit te leggen dat ze niet mag meedoen omdat ze niet gedoopt is, dat vond ik nogal een moeilijke gedachte. Als ze zelf beslist haar communie niet te doen is dat voor ons ook goed.

We hebben het wel wat op de lange baan geschoven

Initieel was het de bedoeling haar te laten dopen op de dag van de babyborrel. Bleek dat de doopdagen telkens de 3e zondag van de maand waren en dat kwam dus niet overeen. We schoven het wat op de lange baan en uiteindelijk prikte we de datum in juli 2016. Maar enkele dagen ervoor lag mijn mama plots in een coma en stond mijn hoofd absoluut niet naar die doop. We gingen langs op het secretariaat en de dame ging met Tipp-Ex over de datum en zette de nieuwe op oktober. Maar mama lag nog steeds in het ziekenhuis, dus opnieuw de Tipp-Ex erover tot een nader te bepalen datum.

Einde december begon mama al eens een weekend naar huis te komen en leek 21 januari een prima datum om de doop dan effectief te laten doorgaan. Totdat de chirurg besliste mama de 17e te opereren. Je raadt het al, de Tipp-Ex deed zijn werk, de diaken was flexibel en stemde in met een doop op 13 januari. En jawel, het is gelukt. En oma kwam een weekendje naar huis dus ook zij was er dus bij.

Tip: wacht niet zo lang!

Op de dag van haar doop was Mona 20 maanden en 2 dagen. Een mobiele, eigenwijze peuter die geen zin heeft om langer dan 45 seconden op dezelfde plek te zitten. We hadden de diaken gewaarschuwd voor een dynamische dienst.

Het doopvont reed ze bijna omver met haar fiets, ze at meer koekjes dan anders op een hele week samen. Ze ontdekte al snel dat er warme lucht uit een rooster in de vloer werd geblazen (wat zorgde voor Marilyn Monroe effect, maar dan minder elegant) en op de vraag “wat heeft een kind nodig voor een goed leven?” antwoordde Mona “koekje.”  Bij het ‘zegenen van de zintuigen’ was ze het ter hoogte van de mond al beu en moest ik moeite doen haar vast te houden. Kortom, het viel beter mee dan verwacht.

doop

Mona op het warme rooster

doop

Boven het doopvont

doop

Het zegenen van de zintuigen duurde te lang

Dat was dus de reden waarom mensen een kind laten dopen als ze baby zijn. Als jullie je kind willen laten dopen, doe het dan als ze klein zijn, slapen, niet lopen en niet tegenspreken. Het zal je in elk geval een galmende kerk en okselvijvers besparen.

Ons doopboekje

Omdat alles ineens een week vervroegd werd moesten wij snel ons doopboekje in elkaar knutselen. De diaken had ons gelukkig een goede basis gemaild en mits wat kleine aanpassingen en eigen teksten was dat boekje snel in orde. Ben je zelf nog op zoek naar inspiratie voor teksten en liedjes? Dan kan je hier ons boekje downloaden.

Succes!

Doop

We hadden Mona’s fiets ter afleiding mee

doops