1 november was een zonnige feestdag. We besloten er samen met Gaëlle van Bestkidever en haar gezin een wandeldag van te maken. We brachten een bezoek aan Doel en gingen nadien stevig wandelen op de Kalmthoutse Heide.

Doel

Een bezoek aan Doel stond al heel lang op mijn to do lijstje. Maar het is nu niet bepaald een plek waar je tussendoor zomaar even snel passeert. Die feestdag was dus het uitgelezen moment om er eindelijk eens naartoe te trekken. We hadden erop gerekend dat Mona in de auto zou slapen. Dat deed ze ook, maar uiteraard pas 11 minuten voor we toekwamen.Typisch.

Doel zelf is niet zo heel groot. Je kan er dus perfect wandelen. Gelukkig was het een zonnige dag met mooie blauwe lucht want het is best een spooky plekje.

Je kan er wel hele mooie foto’s nemen aan de haven, in het groen en aan al de graffiti muren. Opgelet, sommige huizen zijn nog bewoond, dus niet teveel de toerist uithangen daar.

Mona was trouwens nog erg moe maar weigerde te slapen. Er was misschien teveel te zien? In eten had ze ook geen zin en in de buggy zitten nog minder. Ze wilde alleen stappen of gedragen worden. Het zou de trend voor de rest van de dag zijn.

Doel gezinsuitstap graffiti

Zo een graffiti muur zorgt toch voor een extra stoere meid vinden jullie niet?

Doel gezinsuitstap peuter graffiti

De bende van M smeedt wilde plannen. “Ik zal het vandaag eens goed uithangen” zegt Mona. Waarop Mattéo “You go girl” roept.

gezinsuitstap doel

The only way is up

gezinsuitstap Doel graffiti

Stoere streetgirl

gezinsuitstap Doel graffiti

It’s time to shine

Wandelen op de Kalmthoutse Heide

Na een lunch met onze peuters (ook geen evidente opdracht) trokken we de Kalmthoutse Heide op voor een wandeling van 4,7km, de libelle route. Het was tenslotte al bijna half 4.  Vanaf de eerste voetstappen is het eigenlijk al snel duidelijk hoe mooi en uniek dit domein is.

De wandeling nam ons door het bos en langs de duinen, ven, heide en de uitkijktoren. Ik ging op zoek naar zebra’s, olifanten en giraffen want ik verwachtte elk moment een kudde. Ik waande me even opnieuw in het mooie Zuid-Afrika.

Het parcours was buggy toegankelijk, neem er wel een stevige workout door het losse zand bij (maar daarvoor hadden wij de mannen mee). Ik kon mijzelf weer tegen het hoofd slaan omdat we de draagzak niet bij hadden want Mona weigerde nog steeds de buggy en wilde stappen (wat het tempo behoorlijk drukte) of gedragen worden.

We hadden ons traject wat onderschat en ook bij de snelle zonsondergang hadden we niet echt stilgestaan. Het begon aardig donker te worden en er was geen mens meer te bespeuren toen wij de uitgang nog niet gevonden hadden. 10 minuutjes voor het pikdonker was zaten we in de auto, net op tijd. Met een oververmoeide Mona.

gezinsuitstap Kalmthoutse heide

“Awel ja, zet ons anders in het midden van de Heide” zie je Mona denken. Mattéo zag er de pret wel in.

gezinsuitstap Kalmthoutse heide

Gezinsfoto!

gezinsuitstap Kalmthoutse heide

Grote boom, kleine meid.

gezinsuitstap Kalmthoutse heide

A-weema-weh, a-weema-weh, a-weema-weh, a-weema-weh

gezinsuitstap Kalmthoutse heide

Eén van de weinige momenten waarop Mona tevreden was in de buggy. Toch zeker voor 10 minuten

Kalmthoutse heide zonsondergang

De zonsondergang vanop de uitkijktoren. We hebben ons nog moeten haasten om op tijd aan de auto te zijn.

Bij op de favorietenlijst

Zoals jullie op de blog al wel konden merken houden we enorm van de buitenlucht. Zeker sinds Mona erbij is gekomen trekken we er graag op uit. Ideaal om dat trouwens te doen met vrienden die ook kleine kinderen hebben. Die snappen Mona haar moeilijke dag. Kinderloze koppels zouden na zo een dag met Mona voor altijd kinderloos blijven vrees ik.

Ik zet de Kalmthoutse Heide bij op mijn lijstje met favoriete uitstapjes. In het voorjaar stip ik alvast een picknick aan.

Wat zijn jullie favoriete wandelplekjes?

We staan altijd open voor ontdekkingen, laat me dus zeker jullie favoriete plekjes weten voor een uitstapje en dan kan het hier bij op het lijstje. Bedankt!