Ik heb eigenlijk nog niet zo heel vaak geschreven over het bloggen zelf. Maar er moet me toch iets van het hart.

Influencer marketing is een buzzword. Een marketing trend die hier in België meer en meer aan bod komt. In de VS en de ons omringende landen staan ze al een pak verder. Maar wij Belgen kijken de kat graag wat langer uit de boom. En misschien ook niet geheel onterecht.

Schrijven om te krijgen

Ik startte mijn blog 3 jaar geleden. Uit liefde om te schrijven. En de enige dingen die ik schreef op mijn job waren mails. Ik moest mijn “ei” dus ergens kwijt kunnen.

Gaandeweg is het meer een mamablog geworden waar ik vertel over mijn leven als moeder. Met een lach en een traan. Dat vele mama’s zich herkennen in mijn verhalen getuigen het groeiende aantal bezoekers en volgers van de blog. En ik ga daar niet over liegen, ik vind dat heel fijn. Want dat geeft een soort bevestiging en return op al die tijd en energie die ik hierin steek. Want vergis je niet, er kruipt heel wat tijd in het onderhouden van een blog. Maar ik doe het nog altijd met heel veel goesting en enthousiasme.

En met dat groeiend aantal volgers komt er interesse van bedrijven om iets te doen met de blog. Een product review, een samenwerking, een persreis, etc. Ook leuk. Want cash geld brengt het niet meteen op, dus als ik dan op die manier nog iets extra in de plek kan krijgen is dat maar mooi meegenomen. Maar het is niet de bestaansreden van deze blog. Als dat morgen allemaal zou wegvallen, blijf ik bloggen.

Stel je hier trouwens ook niet teveel bij voor. Het is niet zo dat er dagelijks aanbiedingen in mijn mailbox zitten of pakketjes in de brievenbus.

En ik wil liever geen influencer genoemd worden

Influencer betekent dat ik met mijn verhalen, product reviews, … anderen zou overtuigen om bijvoorbeeld een bepaald product te kopen. Eigenlijk een beetje zoals de reviews lezen van een hotel, een restaurant of een televisie alvorens te beslissen of het iets voor jou is. Alleen komt die review dan van een mij. Een mama met een kind. Misschien wel een soortgelijke situatie zoals bij jullie. En dan ga je wat ik zeg misschien sneller geloven.

“Influencer” ik vind dat eigenlijk een lelijk woord. Ik voel mij ook helemaal geen influencer.

Ik waak enorm over de kwaliteit van mijn blog. Ik laat heel wat dingen passeren omdat ze gewoon niet passen of omdat ik echt niets nuttig of positief te vertellen heb. Vandaag zit ik op 90% eigen content, dus zonder samenwerkingen.

En onlangs werd me nog maar eens bevestigd dat ik me daar het beste mij voel. Ik kreeg een berichtje van een mama die door het lezen van mijn reisverslag over Oostenrijk haar zomervakantie met het gezin in Oostenrijk boekte. Slik. Mensen lezen mijn blogs echt…

Stel je nu maar eens voor dat die reis eigenlijk enorm tegen viel. Het absoluut niet voor kinderen geschikt was en er niets te beleven was. Dan heb ik ervoor gezorgd dat die mama haar centen en vakantiedagen aan die reis weggooit. En dat wil ik echt niet op mijn geweten hebben.

Liever dan een influencer genoemd te worden, wil ik een inspiratie zijn. Dat is misschien hetzelfde, maar voor mij is het iets helemaal anders. Ik wil dat jullie hier inspiratie vinden. Inspiratie voor een leuke daguitstap, een gezellig weekendje weg of een vakantie. Maar evenzeer de bevestiging dat je niet de enige moeder bent die geen flauw idee heeft van wat ze doet en best angstig is dat ze haar kind volledig verpest. En dat ook de principes hier sneller buiten vliegen dan dat ik ze maak. Maar ook dat je ziet dat je het allemaal zo serieus niet moet nemen. Dat humor veel kan oplossen en dat het overal wel iets is.

En tot slot. Aan iedereen die een blog en/of vlog wil starten met de ambitie om geld te verdienen of veel te krijgen, good luck. Ik vrees dat je het niet zo heel lang gaat volhouden want het is heus niet zo glamoureus als het soms lijkt. Er kruipen enorm veel uren in het onderhouden van een blog.

Ik ben dankbaar voor elke persoon die ik ontmoette dankzij de blog, elk contact dat ik legde en elke plek die ik mocht bezoeken. Maar ik wil eerlijk blijven tegenover jullie, mijzelf en mijn gezin. Want ik schrijf heel persoonlijk over ons leven, mijn familie, mijn man, mijn dochter. En die liggen met net iets te nauw aan het hart om niet zorgvuldig mee om te springen.