Een tweede zwangerschap aankondigen is net zo magisch als de eerste. De eerste “wij krijgen een tweede kindje” meldingen zorgden opnieuw voor kippevel en vochtige ogen. Het luidop zeggen is toch altijd even een kleine reality check.

“Hopelijk is het nu een jongen hé”

Na de “oh fantastisch, gefeliciteerd” reacties volgde in 80% van de gevallen ook de “hopelijk is het nu een jongen” wens. We hebben al een meisje en het perfecte gezinsbeeld vraagt immers twee kinderen, liefst één van elk geslacht, een Volkswagen Caddy (oh juist, dat heb ik al, toch nog even) en een labrador. Maar toch bleef ik dat elke keer een vreemde reactie vinden. Eentje die ik ook geen enkel keer genegeerd heb. Want eerlijk, ik zou super blij zijn met een tweede dochter.

Ookal had ik voor Mona een voorkeur voor een jongen. Ik bekende jullie hier ooit al mijzelf te zien als een echte boysmom. Maar je kiest dat niet en ik kreeg een dochter. En ondertussen ben ik dat meisjesmoederen zo gewend dat ik mijzelf ook echt kan zien als een moeder van twee dochters. En nee, ook mijn man wil niet per se een zoon. Father of daughters, hij ziet dat zitten.

Eerlijk, het maakt niet uit

Eerlijk en oprecht. Het geslacht maakt ons echt niets uit. Een tweede dochter zou super tof zijn. Maar een zoon is weer wat anders en helemaal welkom. Ik geloof nog steeds dat het karakter van je kind meer bepalend is dan het geslacht. En zeker die eerste jaren.

Om met een cliché te eindigen, als het maar gezond is. En dat is echt al wat telt. En al de rest zien we wel. We nemen het wel zoals het komt. Jongen of meisje, hij of zij zal even geliefd zijn. Al ga ik bij een jongen mijzelf wel even vervloeken voor die mooie roze Koeka voetenzakken en dat prachtige roze ballenbad. Euhm, en die roze schelp en die roze fiets en de roze kruiwagen en…

Real men wear pink. Toch? Ach, we zien het wel.

Deze blog schreef ik toen ik ongeveer 12 weken zwanger was. We wisten op dat moment het geslacht van de baby nog niet. Ondertussen weten we het wel en ja ik ga het met jullie delen. Nog even geduld 😉