Het is intussen alweer eventjes geleden sinds mijn laatste berichtje. Maar het is ook gewoon heel erg druk geweest. Ik ben intussen 5 weken getrouwd en net terug van onze 2e huwelijksreis. En over dat trouwen wil ik toch graag nog iets kwijt.
De voorbereidingen en aanloop naar ons huwelijk zijn vlot verlopen. Net iets te vlot bleek. Want net op het moment dat je denkt ‘nu is alles in orde’ kan er blijkbaar nog heel wat mislopen. En goed mis.
Een kleine 2 weken voor de grote dag heb ik deelgenomen aan een stratenloop, 12km, vlak. Niets nieuws, ik loop best veel en dat al een jaar blessure vrij. De mama had gevraagd om 2 weken voor de trouw geen domme dingen meer te doen. Maar een stratenloop is toch niet dom. Geen zorgen mams, ik zal wel voorzichtig zijn.
De daaropvolgende zondag zaten we bij de dokter van wacht. Ik kon nog amper stappen. Verdict: kleine spierscheur. ‘Maar geen zorgen juffrouw, over 3 weken is dat wel weer in orde’. Ik heb geen 3 weken meneer de dokter, ik trouw over 5 dagen en ik wil dansen! Kine, medicatie en zalf. Dat komt wel goed.
3 dagen voor de trouw
2 dagen later was die spierscheur plots het minst van mijn zorgen. Ik stond op als Fiona van Shrek. Gezicht helemaal gezwollen, totale paniek! De verloofde en de zus bleven gelukkig kalmer dan mij en reden met me mijn naar spoed.
‘Oei’ zei de dokter.
Ik trouw binnen 3 dagen!
‘Oei’ herhaalde de dokter.
Prik in de billen en medicatie. ‘Ik hoop dat het tegen vrijdag in orde’.
Ik hoop het ook dokter.
Geen al te beste generale repetitie dus. Voor heel de trouw amper stress gehad. Maar ik moet toegeven dat ik zelden in mijn leven zo in paniek geweest ben.
Op donderdag 4 juni hebben we het papierwerk in orde gebracht op het gemeentehuis en thuis met de familie geluncht. Op vrijdag 5 juni hadden we een ceremonie en het huwelijksfeest.
Ik heb in aanloop naar ons huwelijk heel er vaak gehoord dat je aan de dag niets heb, je wordt die dag geleefd, het is voorbij voor je het weet, …. Niet echt hoopgevend dus. Maar ook helemaal niet waar.
Ik kan eerlijk zeggen dat wij heel hard genoten hebben van ons huwelijk. Van het eerste tot het laatste moment. We hebben met onze gasten kunnen praten, lekker gegeten en gedronken en veel gedanst. We hebben intens genoten en de dag heel bewust beleefd.
Oh ja, we hadden mooi weer. Overdag een stralende zon en een 35°C, ’s avonds onweer. Maar we klagen niet!
Ik ben ervan overtuigd dat je, mits een goede voorbereidingen en een goede feestzaal, echt kan genieten. Natuurlijk gaat de dag snel. Maar zo gaat dat altijd met leuke dingen. Time flies…
En mijn gezicht? De zwelling was gelukkig zo goed als weg. Al was de roodheid nog niet volledig verdwenen. Maar niets wat met wat make-up niet opgelost kon worden.
Na ons huwelijk was het tijd om een weekje te gaan genieten op Ibiza. En dat verslag met enkele tips volgt snel!
