Onder het motto ‘our life looks cool online’ zag onze vakantie in de Dordogne met Vacansoleil er vrijwel perfect uit. Lachende baby, papa en mama. Zon, een zwembad en mooie uitzichten. Maar vergis je niet. Ook hier loopt het wel eens mis. Met enige schaamte maar wel mega eerlijk presenteer ik jullie dan ook “graag” onze bloopers.

De dag voor vertrek

Het begon eigenlijk al de avond ervoor mis te lopen. Op zondag hadden we een communiefeest waar Mona uiteraard weigerde te slapen. Het was bovendien ook vrij warm. We moesten nog inpakken, ik had nog strijk en ik wilde graag nog snel mijn zus in het ziekenhuis (rugoperatie) gaan bezoeken. Omdat het al voorbij 19u was en Mona doodmoe, besloot ik alleen naar het ziekenhuis te rijden.

Ik spring in mijn wagen maar geraak niet gestart. Ik dacht dat het stuurslot opstond en ik kreeg het maar niet ontgrendeld. Al vloekend terug naar boven. Mijn man moest het maar oplossen. Ik neem de fles van Mona over, manlief naar beneden met de sleutel die ik in zijn handen geef. 2 min later staat hij terug boven “ik moet terug naar beneden, ik had mijn autosleutels mee.” Yup, mijne frank viel. Logisch dat die auto niet start met de autosleutels van een andere wagen. Oeps.

De té lange heenrit

We zijn maandagochtend om 3u30 thuis vertrokken. Dat leek ideaal want dan zou Mona kunnen verder slapen in de auto. Uiteraard liep dat niet volledig volgens plan. De rit duurde 13u ipv de voorziene 9u. Na meerdere stops, file in Parijs, verveling en gehuil had Mona het echt gehad. Daar hadden we nogal misrekend.

De terugrit hebben we anders aangepakt. We zijn rond 18u30 vertrokken en Mona heeft redelijk geslapen in de auto. Op 9u waren we thuis.

Draagzak vergeten

Als we met vakantie gaan overloop ik onderweg in mijn gedachten altijd de bagage. Op zoek naar datgene wat ik vergeten ben. Beetje dom, want je bent al weg. Ongeveer aan de grens schoot het met te binnen dat de draagzak nog aan de kapstok hing, thuis dus. En op sommige momenten was die echt wel van pas gekomen.

In bed om 21u

Wanneer Mona in bed lag, begonnen wij aan een apero, bbq en wijntje. Heerlijk toch. Het is absoluut genieten, maar er is ook weinig alternatief. Je kan je baby niet alleen laten slapen om gezellig op restaurant te gaan. De eerste 2 avonden lagen we dan ook om 21u in bed. De andere avonden was het zéker 22u.

Laptop stuk

Ik zou elke avond wat werken aan de blog. Maar op dag 2 deed mijn Macbook plots helemaal niets meer. Domper!

Onderschat nooit het belang van een dutje

Op vrijdag brachten we een bezoek aan ‘Les jardins de marqueyssac.’ We vertrokken na het ontbijt, Mona zou haar dutje wel doen in de buggy.

Wrong thinking!

Ze heeft max 20 minuten geslapen (de vorige dagen was dat een dut van bijna 2uur). Ze weigerde de rest van de dag te slapen en was absoluut niet te genieten. Doodmoe, boos, krijsen. We hebben haar van pure miserie in de pompbak in het water gezet om te kalmeren. Dat heeft trouwens prima gewerkt.

iPhone kwijt

Een topflater van formaat! Op zaterdag stonden we klaar voor een bezoek aan het kasteel van Castelnaud. Dit keer na haar dutje, we leren immers snel. Ik had Mona op mijn rechterarm, fototoestel rond mijn hals en iPhone in mijn linkerhand. Omdat ik door die iPhone Mona niet in de autostoel kreeg legde ik mijn iPhone op het dak. Mijn mombrain was dat natuurlijk 2 seconden later al vergeten en we vertrokken naar het kasteel. Na een rit van 30min waren we net geparkeerd toen ik, licht in paniek, op zoek ging naar de iPhone in de auto. Ik vreesde hem te zijn vergeten op ons terras. Maar het was nog erger. Toen ik Mona uit de autostoel nam en een blik op het dak wierp realiseerde ik me waar ik die iPhone had achtergelaten. Juist ja, op het dak, 30min geleden.

Manlief vond het niet nuttig om terug te rijden. Ik moest maar even geduld hebben en we zouden wel zien bij terugkomst op de camping. Ik was niet laaiend enthousiast over die beslissing maar hij had een punt.

Nadat we op de camping het hele traject zonder resultaat hadden afgewandeld kwam de lieve mevrouw van het onthaal aangewandeld met de iPhone. Ze had hem op de weg op de helling gevonden. Volledig intact. Oef! Want mijn hele leven staat op dat ding.

PS: ik heb ooit eens rondgereden met een pak appels op mijn dak. Die stonden er nog mooi op toen ik thuiskwam van de supermarkt.

Het zou een sportieve vakantie worden

Mijn dieet laat de laatste weken wat te wensen over en ook op sportief vlak is er weinig schot in de zaak. Ik had mijzelf opgelegd om op vakantie minstens 4 keer een half uurtje te gaan lopen. Ik had mijn loopoutfit even goed thuis kunnen laten want het is me niet één keer gelukt. Te warm, te heuvelig, … Shame on me!

BBQ geur op de weg naar huis

Voor onze bbq ’s avonds hadden we in de supermarkt een assortimentje kleine sauspotjes gekocht. Geen bijzondere, unieke, artisanale, ambachtelijke smaken. Gewoon, Carrefour merk. En toch vond mijn man het nodig om die potjes mee naar huis te nemen. Op de terugweg grabbelde hij met zijn hand in het koeltasje voor een drankje en jawel, er waren enkele potjes opengegaan.

Laat ons zeggen dat 90% van onze vakantie écht even cool en leuk was, als het er online uitzag. Maar kijk, perfectie bestaat niet en ook hier kan het foutlopen. Gelukkig kunnen we tegenwoordig vrij snel relativeren, er eens goed mee lachen en ik heb weer content voor een blog.

Dus als er wat misgaat tijdens jullie komende vakantie, geen stress. Het gebeurt bij iedereen.