SP.A. dient een wetsvoorstel in om abortus in België toe te laten tot 20 weken. Ik schrok. 20 weken…

Vanmiddag had ik een fijne lunch met mijn collega’s in Gent. Op de terugweg naar huis hoorde ik op de radio over het wetsvoorstel van SP.A. Iets later volgde een interview met een professor aan het UZ Leuven die zowel medische als ethische bezwaren tegen dit wetsvoorstel heeft. Mijn eerste reactie is ook “20 weken, dat kan toch echt niet?!”

Eerst, een medische kwestie. Momenteel zijn abortussen in België wettelijk tot 12 weken. Dan heeft je baby ongeveer de afmeting van een garnaal, een scampi. Op dat moment is het medisch gezien oké om een abortus te plegen zonder al te veel hinder voor de mama, het koppel en de foetus.
Maar eens je baby 20 weken is, heeft het de afmeting van een puppy, een konijntje. Dan is het +/- 25 cm en ben je halfweg de zwangerschap. Of de baby dan al pijn voelt is nog niet zeker. Er is onderzoek naar gedaan, maar daar is nog geen duidelijkheid over. En dan gaan we al gauw over naar het ethische verhaal natuurlijk.

Ik ben zelf geen professor en heb dus niet de nodige kennis om te oordelen of het verantwoord is. Maar ik ben mama, ik ben zwanger geweest en ik heb er een mening over. Al is die natuurlijk heel persoonlijk (en emotioneel).

En ik vind abortus tot 20 weken niet oke. De baby heeft armen, benen, vingers en tenen. Akkoord, nog niet levensvatbaar, maar wel al een mini-mensje. Ik voelde mijn baby voor het eerst ronde de 17 weken. Mijn man heeft haar voelen stampen rond de 18 weken. Om maar te zeggen dat het een levend wezentje is met al zowat alles erop en eraan.
Waar ik wel in kan volgen is abortus na 12 weken bij afwijkingen bij de baby, of gevaar voor het leven van de moeder. Maar dat kan in Belgïe. De wetgeving is daarin reeds voorzien. Wanneer dit dient te gebeuren, geven ze een foetus vanaf 20 weken eveneens pijnmedicatie, voor de zekerheid.

Moeilijk & gevoelig debat
Stel dat de baby er toch komt. Maar terecht komt in een (onstabiel) gezin waar het niet gewenst is, geen liefde krijgt en er niet voldoende (financiële) middelen zijn om aan een toekomst te bouwen. Is een abortus dan misschien niet de betere keuze?
Bovendien gaan er jaarlijks een 500 vrouwen naar Nederland. Daar kan de abortus wel tot 20 weken. Dus misschien is het beter dit in België toe te staan zodat al die vrouwen de trip naar Nederland niet moeten maken. Ik kan me voorstellen dat het zo al genoeg “gedoe” is.

Ik ben niet tegen abortus. Ik denk dat het in sommige gevallen de beste keuze is. Zowel voor de ouders, als voor het kindje. Niets zal je leven zo ingrijpend veranderen als een baby. En daar moet je als ouders “klaar” voor zijn, het kindje moet welkom zijn zodat het kan groot worden in een warm en liefdevol nest.
Maar er zijn alternatieven. Er zijn zoveel mensen die heel erg graag een baby willen maar waar het niet lukt. Adoptie zou een mogelijkheid kunnen zijn.
Maar ook de preventie moet beter kunnen. Vermijden dat vrouwen ongewenst zwanger worden. Vermijden dat gezinnen in zulke situaties terecht komen.

Abortus zoals het nu in België is vind ik redelijk, zowel voor vrouw als kind. Abortus tot 20 weken, daar heeft mijn moederhart het heel erg moeilijk mee.